Pełnia za dni parę,
ty drżysz przytulona
emocji nadmiarem.
Dla nas noc stworzona.

Będzie nam rozświetlał,
gonił płoche myśli.
Gwiazdom już powiedział,
że nam randkę wyśni.

Nie zasłaniaj okien,
księżyc jest dyskretny.
Zerknie jednym okiem,
minie nasze szepty.

W poświacie księżyca
łatwiej znajdę ciebie
żeby się zachwycać
i być z tobą w niebie.

Podbite oczy okien
o świcie rozespanym,
za słońcem wodzą wzrokiem.
Jestem… kochanym.

Z tobą umówiłbym się na randkę,
na taką kolację ze śniadaniem.
Może nie chciałabyś znać mnie rankiem,
lecz już zostaniesz moim kochaniem.

Te kochane, uwielbiane...
gdzieś są moje Dziewczynki.

Noszę je w myślach, w sercu,
są w każdym, moim wierszu.

miękko usadowiony
ciepłej kawy kubek
przylgnął do Twej dłoni

aromatu mgiełka
w czerwone serduszko
formuje usteczka

małymi łyczkami
całkiem bez pośpiechu
poranek odmierzamy

Oboje kochali się bardzo
Miłości wyznać nie śmieli
Patrzyli na siebie z ukosa
Chociaż miłośnie płonęli

A gdy się wreszcie rozstali
W najgłębszej serca żałobie
Z dala od siebie pomarli
Nie wiedząc nawet o sobie

Zdarzył się kiedyś przypadek:
Zakochał się w Babci Dziadek.
Szepcze jej czułe słóweczka:
– Chodźże ze mną do łóżeczka –
Mówi do niej z takim wdziękiem,
Aż poprawia sztuczną szczękę.
– Chodź, będziemy się pieścili,
Nie zwlekajmy ani chwili –
I tak do niej się przymila,
Gładzi czaszkę swą co chwila
Siwy trójwłos ostatni
Więzi w drżących palcach – matni.
Z jaką werwą i ochotą…
Robi do niej „sztuczne oko”.
Stara się, wymyśla cuda
Może zmiękczyć ją się uda?
I landrynkę jej [...]

A gdy zapragnę
poznać twoje ciało nagie,
to tak naprawdę,
jak zdejmiesz te tatuaże?

Zechcę palcami
zabłądzić na twoim ciele.
Co z żelastwami?
- przeszkadzają, mój aniele.

gdzieś na pięciolinii
pośród nutek innych

kiedyś klucz basowy
spotkał wiolinowy

słysząc głos anieli
na siebie spojrzeli

z kitkami panienki
te dźwięczne ósemki

jak tylko umiały
arię zaśpiewały

wśród nut poruszenie
na miłosne brzmienie

rumieńcem zalana

nie wstydź się...
przecież nie jesteś naga
w moje słowa ubrana
kwiatów wonią owiana
mym oczom – pożądana

O północy
powiedziały oczy
- jak cię nie zobaczą
to zapłaczą.

I zmartwione
też obydwie dłonie,
im bardzo brakuje
czuć twą skórę.

Pełne skargi
wysuszone wargi,
chciały by całować
- gdzie się chowasz?

Przyszłaś z księżycowym promieniem,
tak od niechcenia czar rzuciłaś.
Jednym spojrzeniem
mnie usidliłaś.

Bez obaw podałem ci usta,
wyczułaś moich żył nabrzmiałość.
Ze wstydu pusta
pękła nieśmiałość.

Czułem aksamit twojej skóry
i rozkosznych szeptów wibracje.
Wybrzmiały góry
serca wariacje.

Odeszłaś z pierwszą struną słońca.
Zachmurzyły się smutkiem oczy.
czekam bez końca
każdej nocy.

Już nocka zapada
I gwiazdy zapala,
A księżyc – latarnia
Blask wszędzie rozgarnia.

Drzewa cienie kładą
Spowite mgłą czarną.
Wiatr zębami kłapnął,
Liście drzew rozgarnął.

Gałęzie upiorne
Zawyły zadziornie.
Huczy w tej koronie
Piskiem gniazdo wronie.

Smętne jęki starców
Od trawiastych palców,
Jakby z ziemi diabłów
Gnał ktoś siłą czartów.

Wtem cisza nastała,
Z głębi szata biała
W noc się ukazała.
Ach, to błyszczy skała.

W twoje usta się zanurzam,
prawie tonę w ich otchłani.
Innej słodyczy nie szukam,
my oboje to kochamy.

Jest dziwna moc w pocałunkach,
której nie raz doświadczamy.
Jakby na różnych biegunach,
lecz stale się przyciągamy.