O północy
powiedziały oczy
- jak cię nie zobaczą
to zapłaczą.

I zmartwione
też obydwie dłonie,
im bardzo brakuje
czuć twą skórę.

Pełne skargi
wysuszone wargi,
chciały by całować
- gdzie się chowasz?

Przyszłaś z księżycowym promieniem,
tak od niechcenia czar rzuciłaś.
Jednym spojrzeniem
mnie usidliłaś.

Bez obaw podałem ci usta,
wyczułaś moich żył nabrzmiałość.
Ze wstydu pusta
pękła nieśmiałość.

Czułem aksamit twojej skóry
i rozkosznych szeptów wibracje.
Wybrzmiały góry
serca wariacje.

Odeszłaś z pierwszą struną słońca.
Zachmurzyły się smutkiem oczy.
czekam bez końca
każdej nocy.

Już nocka zapada
I gwiazdy zapala,
A księżyc – latarnia
Blask wszędzie rozgarnia.

Drzewa cienie kładą
Spowite mgłą czarną.
Wiatr zębami kłapnął,
Liście drzew rozgarnął.

Gałęzie upiorne
Zawyły zadziornie.
Huczy w tej koronie
Piskiem gniazdo wronie.

Smętne jęki starców
Od trawiastych palców,
Jakby z ziemi diabłów
Gnał ktoś siłą czartów.

Wtem cisza nastała,
Z głębi szata biała
W noc się ukazała.
Ach, to błyszczy skała.

W twoje usta się zanurzam,
prawie tonę w ich otchłani.
Innej słodyczy nie szukam,
my oboje to kochamy.

Jest dziwna moc w pocałunkach,
której nie raz doświadczamy.
Jakby na różnych biegunach,
lecz stale się przyciągamy.

Mój pierwszy spacer z Danką
Oświetlał blask księżyca..
Jak niebiańska caryca,
Królowa śmierci i życia,
Co jest już tylko bajką.

Zaglądałem w Twoje oczy,
Może to były gwiazdy nocy?
- Sam już nie wiem...
Biel śniegu, granat nieba
I Ty, czego więcej trzeba?
Myślami przed siebie biegnę...

Drzewa sztyletowały niebo szpilkami,
Na zimnym śniegu gorąca zieleń.
I czyjś sztylet tkwił pomiędzy nami
Gdy obsypywałem Cię pocałunkami...
Marzenie to uciekło... czy jeleń?

To już jezioro Pali
Serce czyjeś głucho [...]

Powietrze iskrzy od mrozu,
aż ciężko się nim oddycha.
Ominąć - nie ma sposobu,
a wzrok bajkowość dotyka.

chodź...

Pójdziemy po skrzypiącym śniegu
w rozgwieżdżoną biel pod stopami.
Przyglądać się będziemy niebu,
znajdziemy gwiazdę nad gwiazdami.

Wtulić się mocno w czyjeś ramiona,
Owinąć się zapachem Jej perfum
I powiedzieć komuś – spójrz, to Ona...
To już na pewno jest „życie – premium”.

Szukać i znaleźć Ją, gdzieś na mieście,
A gdy już podejdzie całkiem blisko
I z Jej uśmiechu zaczerpnę szczęście,
Wtedy powiem komuś – mam już wszystko.

przymrozi i śniegu nasypie
- to słyszałem - więc wypatruję,
chociaż jeszcze w uszy nie szczypie
jakieś zimno po nogach czuję.