Choć zegar popsujemy,
czasu nie wstrzymamy;
kłamiąc - nie łudźmy się,
że prawdę zmieniamy!

Idziesz
dawno temu
trzymasz mnie za rękę
z pierwszymi kroplami przygarniasz
pod wielki czarny parasol
przytulasz do serca
by nie zmoknąć od łez
błyskawicą uciekamy spod drzewa
miłość spada gromem

słyszę wyraźnie twój sen
gdy oddychasz mi prosto do ucha

Księżyc położył się na plecach
i bujał się w hamaku z chmur;
chciał dziś się bawić w astronoma
i gwiazdy liczyć sponad gór.

Lecz gdy ich dojrzał srebrne mrowie,
to w piersi mu zabrakło tchu...
Zodiaku dziwne opowieści
ukołysały go do snu...

Cichutko chichocze za rogiem
bawi się w chowanego
biega krzycząc: berek!
zabiera zabawki gdy ją ignorujesz
odchodzi na inne podwórko

zjawia się gdy nie szukasz
dotyka lekko w ramię
czasem popuka w czoło
lub podłoży nogę

a gdy się ustatkuje
z czułością odgarnia ci włosy
zimą podaje herbatę
latem wodę z lodem

Pani M. - Wielka Dama

Sosny w sukniach balowych,
krzewy w puchu łabędzim,
gwiazd diamenty wirują;
czas przez chwilę mniej pędzi...

Srebrny pył na nas prószy;
cały świat diamentowy.
Idę z dłonią w twej dłoni
w świat ten sam - lecz wciąż nowy...

Wiruje w pędzie szalonym,
confetti sypie garściami,
w policzki szczypie, byś nie stał,
byś tupał - woła cię, mami.

Ochoczo pogwizduje
- już miotła tańczy z łopatą;
Pani Zima baluje,
wszak pogoniła lato...

Takich imprez tanecznych
teraz już będzie nawał,
ale czemuż się dziwić?
W końcu mamy karnawał!

Gdzieś w chmurach
pod niebem
w szumie wiatru
i w mrozie
rośnie zima

a w nas
po cichu
codziennie
rośnie czas

Czasem trzeba zachwycić się
inną stroną świata
przecież są cztery
fascynujące
to nic złego
zdobyć K2 z lotu ptaka
do nieba jechać windą
w dół schodzić powoli
obejrzeć z boku
swoją gorliwość neofity
przełamać dietę kromką
chleba ze smalcem
dobrze jest
stosować płodozmian

żeby nie wyjałowieć

Dumnie wkracza na scenę
primus inter pares
z pakietem projektów i założeń
wywnioskowanych
przeanalizowanych
perfekcyjny
Architekt Roku
cierpliwy
chroni plany jak skarby
trzyma je niczym zamrożony kapitał
pod srebrnobiałym kluczem
optymista
w głowie się mu nie mieści
że młodsi bracia
spuszczą z tonu
zrobią po swojemu
spartaczą

naiwny idealista
Styczeń

Czyśmy się radowali,
nudzili czy zmęczyli,
większość z nas łączy jedno:
trochęśmy znów przytyli...

Unika ognia ten, kto raz się sparzył,
ucieka z wody, kto dech gubił
w jej odmętach...

A kogo owionęło tchnienie śmierci
- nie igra z nią, nie szuka jej,
bo ją pamięta...

Szklanka do połowy pełna
od połowy pusta
pół serca skamieniałe
biel od czerni oddzielona
wyraźną granicą

jak
zmieścić to w jednym
człowieku?

Zapatrzył się człowiek
w migoczące światełka
jaskrawe ekrany
zasłuchał się
w dzwonki sań
na bezśnieżnych
przestrzeniach
międzyludzkich
nie zobaczył
nie usłyszał
przegapił Miłość

Wszystkim, którzy zaglądają na Cytaty i tym, którzy je tworzą, a przede wszystkim tym, dzięki którym nadal tu jestem :), życzę takich świąt, jakie sobie wymarzyliście i zdrowia, byście mogli się nimi cieszyć.
Niech się w nas narodzi Miłość i Nadzieja, w które czasem tak trudno Wierzyć...
Pozdrawiam przedświątecznie,
maba

Ty mała żmijko ciasno zwinięta w kłębek
kiedy ręce mam w pianie
lepię pierogi
albo zasypiam
wysyłasz sygnał wybrałaś sobie porę
wycieram ręce
oskrobuję z ciasta
nakładam okulary
piszę
łaskoczesz mnie ciągniesz za włosy
kiedy słucham uważnie twojej [...]