Marzy mi się staromodny
kapelusz na lato
prosto od modystki
kolorowy
na poprawę humoru
słyszę
rozmiar nie do ustalenia
głowa pełna marzeń
pusta z braku pojęcia
puchnie od kłopotów
w dodatku prawie pęka
słyszę
na taką nierówność
tylko Szalony Kapelusznik
dwa kroki stąd
wchodzić przez drzwi
z lustrzaną szybką

Kwiatem wiosennym
słońca złotym promieniem
miłość rozkwita

Przy rozwidleniu dróg
wyniosłe
stuletnie lipy
odwieczne strażniczki
Pani W Błękitnej Szacie

Ona
złożywszy ręce
zamyślona
spogląda na horyzont
z uśmiechem słucha
majowych pieśni

Wszędzie go pełno, sadzi kwiaty
- Maj - wiercipięta zakochany;
czesze zielony dywan łąki,
brylanty chowa w tulipany.

W blasku księżyca stare baśnie
nad stawem żabom opowiada,
tupie z chrabąszczem, drzewom w sadzie
kwiatowo-białe wianki wkłada.

Czasem zatrzyma się w pół kroku,
otrze zroszone potem liczko,
przysiądzie, światem zadziwiony,
słuchać litanii pod kapliczką.

Nim z ptasim chórem zacznie próbę,
przez chwilę w bzu gałęziach drzemie,
by wkrótce rosą spaść na trawę
i słońcu kazać ogrzać ziemię.

Czasem rozmarzy się, zamyśli
(tak bywa często z zakochaniem),
zagapi się ten Maj - ogrodnik,
przesadzi z suszą, podlewaniem...

Błękitne wzgórza
na horyzoncie
wiatrem wyostrzone
mgłą tajemnicze
o zachodzie w królewskiej purpurze
złotem bogate

kolebka myśli

bez nich świat taki obcy

W spiekocie tęsknoty
ożywczą ulewą
w trzęsawisku pragnień
bądź suchym wiatrem
gdy blask mnie oślepia
daj miły cień
w ciemności świeć

w polifonii zdarzeń
płyń przewodnią nutą

prowadź mnie

Nie łap za szyję, nie łup w krzyżu,
nie strasz, że przez cię oddech stracę,
cóż ja poradzę ci, mój miły,
że taką mam - siedzącą - pracę?

Lockdown uwięził mnie przy biurku
i nie są moje to wymysły,
więc czemu złościsz się i przeciw
mnie wciąż buntujesz wszystkie zmysły?!

I choć już tego dosyć macie,
i się burzycie, moi mili,
to wszystko inne jest ważniejsze
- nad wami nikt "się nie pochyli"...

Więc nie zaczynaj mi rokoszu,
już weź się w garść i trzymaj w kupie!
I bądź dorosły (w tej zdalnej pracy)!
Uspokój się, Mój Kręgosłupie.!

(Dla mojej koleżanki J. i wszystkich, których pandemia uwięziła przy klawiaturach)

Znów mi nie wyszło! Dla relaksu
zanurzam dłonie w wonnej pianie
- wiadomo wszakże, że na nerwy
najlepszym środkiem jest zmywanie!

Rozkojarzona biorę w dłonie
- jedną za drugą - filiżanki,
a myśli moje rozbiegane
wciąż z marzeniami stają w szranki...

Bo jak to?! Siedzieć mam przy ziemi?! [...]

Słońce i plaża tylko na obrazku,
kwiaty w kwiaciarni, kąpiel tylko w wannie,
sukienka mini nadal na wieszaku,
bo wiosna ciągle jeszcze... w kwarantannie...

Świergot sikorek
śliczne świeże śnieżyczki
śniegowa środa