Od lat już nie marzyłam,
bo po cóż – każdy wie,
że najważniejsze jakoś
kolejny przeżyć dzień.

Im większą mam świadomość,
wiedzy posiadam mniej.
Gdy życie metaforą,
dosłowny każdy dzień…

Niebo gwiaździste nad sobą [...]

Ekstrakt z wanilii
i zapach róż
wymieszać
ze sporą dawką rozsądku
oraz odrobiną chilli
dosypać
miarkę szczerości
i szczyptę manipulacji
nie żałować czułości
i cierpliwości
rozcieńczyć
kroplą czerwonego wina
ale nie wodą sodową
długo wyrabiać
zostawić do wyrośnięcia
potrzymać na ogniu wspólnych trosk

i smakować…

Skalisty horyzont
na wyciągnięcie ręki
pomijasz
upartym niepatrzeniem

budujesz zamki z piasku
bawisz się

Syzyfie

twój kamień
przypadnie w udziale
innym

W upalne noce myślisz o chłodzie,
chcesz trochę ciepła, gdy mróz się skrzy,
gdy wyschnie studnia - marzysz o wodzie,
w noce zimowe - chcesz letnich dni...

Na głupstwa trwonisz całe tygodnie,
temu, co ważne, żałujesz chwil,
z majątkiem czasem ci niewygodnie,
ale - nie mając - pragniesz co sił...

Wśród ludzi żyjąc - szukasz samotni,
a życie w ciszy wnet brzydnie ci,
słów ci brakuje, gdy jesteś obok,
chciałbyś rozmawiać - gdy nie ma z kim...

Lecz - czy trawiony wieczną tęsknotą
przestaniesz kiedyś marzyć i śnić?
Zaczniesz żyć prawdą, a nie głupotą
i czas odnajdziesz, by wreszcie BYĆ?

Pomiędzy jawą a snem,
między szarością i słońcem,
pomiędzy dobrem i złem,
życia początkiem i końcem
szukamy najlepszej z dróg,
szczęścia, mądrości, pieniędzy
i wciąż jesteśmy pomiędzy...

Boi się go każda dzidzia,
lecz czy ktoś go kiedyś widział?
Smok – bo o nim tutaj mowa,
chętnie się w języku chowa:
„chłop jak smok”, „Jak się masz smoku?!
Nie widziałem cię pół roku!”,
„Podaj smoczek!”, „smocze drzewo”
- smok na prawo i na lewo!
Lecz na żywo…? Taki smok…
jakiż on jest cały rok?
Lata? Ryczy? Pluje jadem? [...]