Podaj mi dłoń, przeprowadzę cię przez życie.
Jeśli chcesz, pomogę tobie pokonać każdy strach, lęk, obawę.
Jeśli chcesz, pokaże ci jak żyć, mimo że nie wiem do końca jak.
Jeśli chcesz będę kochać cię jak nikt inny na świecie.
Pójdź za mną, udowodnię ci, że było warto.
Nie zawiodę cię, jeśli jendak tak odejde spokojnie, bez lęku, strachu i obaw.
Jeśli chcesz pokaże ci co to jest miłość, ta prawdziwa, nie wymuszona przez społeczeństwo, ta dobra.

Czy kiedyś kochałeś/łaś tak, że nie mogłeś/łaś przestać myśleć o nim?
Czy kiedykolwiek wcześniej czułeś/łaś się tak bardzo potrzebny/bna?
Czy kiedykolwiek wcześniej czułeś/łaś, się w każdej sekundzie przy tej osobie, że to sen?
Czy kiedykolwiek wcześniej czułeś/łaś, że to ten/ta jedyny/na?
Czy kiedyś wyobrażałeś/łaś, sobie że, on/ona to ten tlen, który jest ci niezbędny do funkcjonowania?
Jeśli tak, to wiesz jak się dziś czuje, jak czuje się szczęśliwy człowiek, który zaczął kochać samego [...]

Skowyt mojej duszy, nie pozwala myśleć.
Skowyt moich myśli, nie pozwala mi zasnąć
Skowycze bezgłośnie wołając o pomoc...
Skowycze bo boli mnie dusza.
Depresja dopadła mnie, przyszła jak złodziej nocą, bezgłośnie, obrabował moje myśli, posiadł je wszystkie, by teraz pastwić się nade mną, jak nad najgorszym wrogiem.
Uratuj, bo tone w morzu nienawiści,
Uratuj mnie bo tone w morzu łez.
Wołam bezgłośnie pomocy.

Czy ja śnie?
Czy postrzelił mnie ten wciskany małym dziewczynką, (które są księżniczkami w swoich różowych światach) tłusty aniołek, unoszący się na swoich śmiesznych skrzydełkach, które w rzeczywistości nie były by w stanie unieść tłuściocha.. Taki z łukiem i strzałami.. z rumieńcami.
Przecież dosrosła jestem!!!
przestałam wierzyć w bajki, smerfy, wróżki, w tłuściocha na skrzydłach, itp... co się ze mną dzieje!?!?!
Nie poznaję siebie!
Czemu ja?!
Już raz postrzelił mnie z tego śmiesznego łuku.. tylko potem jak mi trucizna od jego strzały odeszła, to chciałam mu powyrywać te skrzydełka i usmażyć go na grillu...!!
Jak on śmie, robić sobie ze mnie drugi raz tarczę... Mało mu ?!
Jeśli pomyli się znowu, i źle nasączy tą strzałę, to mu sama ją wbije, i każe się zakochać w jego największym wrogu!!!
Więc taka prośba.. mały tłuściochu Amorku czy jak kolwiek cię zwią.. jeśli się pomyliłeś... To wiedz, że twoja rolę przejmie już lepszy łucznik!!! Celniejszy!!!

Łapiąc cię za rękę wiem, że przeprowadzisz mnie przez piekło, by dojść do niebios.
Wiem, że jesteś daleko, lecz blisko serca mego,
Wiem, że ciebie tu nie ma, ale mam nadzieję, że nie uciekasz.
Wiem, że gdzieś na mnie czekasz, ja biegnę do ciebie, zaczekaj.
Wiem też, że nie zranisz mnie, bo mnie uwielbiasz.
Wiem, że przyjdzie taki dzień, w którym będę szczęśliwa, ale tylko z tobą.
Wiem, że to ty jesteś ten, któremu mogę serce ofiarować, bez obawy o zniszczenie go.

Nasza podróż jest przedsmakiem miłości,
Nasza podróż prowadzi do gwiazd.
Nasza podróż jest wieczna.
Nasza podróż jest tylko we dwoje.
Nasza podróż nie jest męcząca.
Nasza podróż to niesamowita przygoda.
Nasza podróż niech będzie przykładem dla innych, że miłość istnieje szczęśliwa.
Nasza podróż to droga z wybojami jak i idealna droga.
Nasza podróż kiedyś się skończy.
Nasza podróż odbije się echem.

Nie odchodź... Zostań,
zostań w moim świecie,
bo brakuje w nim kredek,
ludzie pozabierali wszystkie barwy,
oprócz czerni i bieli,
a ty zostań w nim,
podziel się kolorami, a dam ci najpiękniejsze obrazy szczęścia i miłości.
Dam ci dzieci, które nie będą znały kolorów jak czerń i biel, i ochronimy je przed złym światem malowanym czernią i bielą.

Nowy dzień... nowe zmiany.
Nowa ja.. nowe plany.
Nowi ludzie... Nowe twarze.
Teraz znani... kiedyś obcy
Kiedyś znani...teraz obcy
Kiedyś przyjaźń... teraz nie,
Nie ucieknę z życia dobrze wiesz.
Nowy dzień.. nowy ty.
Zacznij od siebie... Jutro od innych.

On był jak mgła,
nie było go słychać, tylko spowijał cały mój świat,
tak bym nic innego nie widziała,
oprócz jego samego.
Był jak wiatr.. chłodny,
był jak w nocy złodziej, cichy,
on był jak ptak, wolny a ja zza krat klatki obserwowałam swobodę bo nigdy mi jej nie dał.. marzyłam o niej, chciałam poczuć jak to jest, ale nie dało się.
Chciałam być wolna... Więc jestem, ale nie wiem co dalej, bo to bezsens, samemu przez życie biec, nie wiedząc dokąd i bez nikogo u boku.
Miałam tylko jego, lecz nic nie wartego.
Oto cały on

Znowu noc sie zaczęła,
znowu lecą łzy,
tak by cisza nie została przerwana,
jak moja dusza na wpół rozdarta,
tak by nie wiedział nikt.
Znowu noc się zaczęła,
znowu jutro wstanie słońce,
znowu "maska" mi potrzebna,
by iść nie pokazując nic, że ta noc była nie przespana co łzy wylewała,
by nie spostrzegł nikt, że ten człowiek już nie chce żyć.

Skąd wiesz, że to właśnie ciebie nie napotka dziś szczęście?
Skąd wiesz, że ta noc nie będzie dobra?
Skąd wiesz, że to dziś będzie burzliwa noc?
Ja wiem jedno, to będzie wspaniały dzień.
Skąd?
Bo sama go stworze od podstaw, jak architekt, zbuduje go własnymi myślami, czynami, słowem, stylem bycia, sobą, i wpuszczę tylko kilka osób do tego dnia by miał sens... Resztę ludzi minę szerokim łukiem, nie ważne jak bardzo byli by mili, albo się uśmiechali, fałszywość nie ma wstępu do mojego pięknego dnia.

Wiesz jak to jest kiedy łzy lecą same, nie da się ich powstrzymać.
Wiesz jak to jest, gdy wszystko traci sens.
Wiesz jak to jest gdy ktoś ociera ci łzę, bo ja nie.
Ale wiem co to jest wiara i siła na kolejny dzień.
Wiem też co to jest ból, rozczarowanie, zły sen.
Wiem też, że przez jednego człowieka staje się silniejsza z dnia na dzień.
Wiem też, że gdybym płakała on otrze mi ta łzę.
Wiem też, że on dużo znaczy więc nie mogę się rozpłakać by mu dać powód to smutku, bo jeśli boli mnie jego smutek to nie mogę sobie pozwolić na niego.
Wiem też że, noc nie jest czarno białe, tak jak kiedyś to widziałam, teraz ma kolory.
Wiem też, że jego zapach to tysiące nieznanych mi dotąd dobrych feromonów.
Wiem też, że mogę przy nim być bezpieczna.
Po prostu wiem.

Za szklaną szybą widzę cię codziennie, twój wzrok wbity we mnie, rozumiem cię przecież, kochasz mnie nad życie i nie opuścisz mnie, wiele osób to mówiło i odeszli smutni, dziś jak zmarnowane i mokre od deszczu psy kulą się i szlochają na dno się staczają.

oddając ci się, oddaje kawałek nieba, ten przedsmak co czeka cię tam po śmierci.
oddając się tobie pokazuje ci to co zakazane na co dzień.
oddaje ci się tylko dla tego, że to ty jesteś wart obejrzenia tabu codzienności.
Ja jestem tabu, ty widzem

ile czasu trzeba by znaleźć szczęście?
tyle ile warte jest szczęście