Jestem zamknięty wewnątrz na klucz...
To jedyne miejsce,
Gdzie czuję się bezpiecznie,
Gdzie czuję się osłonięty...
Gdzie żyję nadzieją, że wchodząc do mojego serca nie zostawisz blizny w postaci swoich inicjałów...
Bałem się, a mimo wszystko Ci ufam, bo tylko Ty posiadasz ten klucz...
Nie mogę Cię do niczego zmusić...
Od Ciebie bowiem zależy czy mnie otworzysz i czy wejdziesz do mego wnętrza...
Ale chyba jest już za późno, bo już to zrobiłaś...
Zostań na dnie mojego serca już na zawsze...

Kobieta niekiedy gestem mówi więcej aniżeli słowem...
Wystarczy nie mówić nic, a patrzeć na nią...

Pamiętam jak zawsze bałem się tego uczucia, bałem się zaufać, uwierzyć, nigdy nie chciałem, aby moje serce znowu musiało "to" czuć... Każdego dnia, podpowiadało mi: "dasz radę, bądź silny, żyj marzeniami, nie ta to inna, masz jeszcze czas i kiedyś musisz spróbować..." Myślami starałem się żyć w innym świecie, uciec od tego jak najdalej, było mi ciężko, a mimo to nie przestałem ani na chwilę o tym myśleć...
A tymczasem stanąłem jak wryty w ziemię posąg, kiedy zobaczyłem te długie blond włosy i niebieskie oczy... I stało się to, mimo że pojawiła się tak niespodziewanie... Stanęła przede mną, zmierzyła mnie wzrokiem i sercem i tak bezczelnie stała mi się powietrzem...

Co to znaczy: tęsknić za Tobą?
W przybliżeniu to taka hybryda zamyślenia, marzenia, szybujących myśli... Wdzięczności za to, że to czuję, radości z tego, że jesteś i ciepłych drgań, które reanimują moje serce...
Stajesz się moim Zahirem...

Wiesz co tak naprawdę najbardziej boli?
To, że w Twoim życiu i sercu nie ma już dla mnie miejsca...

Rozum i serce... Dlaczego oni zawsze muszą toczyć we mnie walkę? Czy wiedzą o czym tak naprawdę marzę?

Chcę, żebyś była szczęśliwa. Weź ze mnie, co tylko chcesz, albo i nic, jeśli tylko taka jest Twoja wola...

Najgorzej jest wieczorami, gdy leżysz na łóżku i czujesz, że tak na serio nie masz nic...

Kobiety nie trzeba pilnować ani kontrolować, trzeba zrobić tak, żeby nie chciała odejść...