Tylko dwa kroki dzielą mnie od sukcesu. Pierwszy by zrównać się z tymi, którzy mną sponiewierają i drugi by być przed nimi. A ja nie wiem tylko w którą stronę ruszyć.

Wszystkim, całemu światu, najbliższej rodzinie. Życzę pokoju, dobra i miłości. Prawdy, która nas wyzwala, takiej z głębi, z narodzenia. To też ważne. Symbol, a może zwykłe, silne zakorzenione skojarzenia. Wszystkiego dobrego.

Cześć, jestem Wiszek - uzależniony - od początku, od strachu. Raz jestem bohaterem, raz katem, zdarza się przeważnie, że ofiarą. Kto mi pomoże, od usprawiedliwienia swojej ułomności, ludzie chcą ze mną tworzyć społecznoś(ć)i..

Gdy już wszystko zawiodło, niech Twoim celem okaże się dobro.

Każdemu kiedyś zgaśnie światło, mnie zgaśnie pochodnia - bieda.

Życie jest fenomenalne.
Kiedy Wy pracujecie na lepsze jutro, ja zastanawiam się jak sprawić by jutro pracowało na mnie, lepiej.

Wcale nie jest łatwo być spoiwem rodziny. Gdy podejmujesz nieśmiały krok, śmiało Ciebie zaskoczy szok.

Moja forteca się burzy. Dokonam wszelkich starań, by wytoczyć swoje ciężkie działa na mur!

Poeta malarz, ni przez obraz, ni przez słowa.
Taka to pełna głowa artysty kombinatora.

Odkąd pamiętam miałem w nienawiści swój temperament. Próbowałem pracować nad nim, modliłem się, lub też żałowałem gorzkimi łzami. Przez myśl mi nie przyszło, żeby go pokochać. Skoro inni mają i tak z nim problem, to nie pozostaje mi nic innego, jak te ich roszczenia zaakceptować, uśmiechnąć się i cieszyć się samym sobą!

Gdyby nie to że ludzie patrzą, a częściej lubią się przypatrywać innym, skazany jestem na pewnego rodzaju potępienia społeczne. Wyglądam jak szary człowieczek, nie rzucający się nikomu w oczy, pozornie oczywiście, bo przecież jak robię coś, co chcę i nie robią tego inni, to jestem widowiskiem, które łączy się z pośmiewiskiem, ewentualnie pogardą. Gdyby świat był sceną, ja na pewno byłbym suflerem!

Nadal lubię Twoją muzykę mimo, że zagubiła się Tobie jedna nuta.

Przeczytałem virtualne komenty w popularnym świecie. Nie chcecie wiedzieć co tam zrozumiałem.