Hebanowa księżniczka na rumaku z grzywą utkaną konstelacją gwiazd zapłakała gorzko. Głuchą ciszę nieprzebytej galaktyki zmącił jej nagły szloch. Szukała już wszędzie, gdzie tylko było to możliwe - przemierzyła Drogę Mleczną i zajrzała do czarnej dziury. Nigdzie go nie było. Wokół tylko złowroga ciemność i przeszywający chłód.
- Kochany - zawołała zrozpaczona w otchłań. Odpowiedziała bezgłośna cisza. Księżniczka przymknęła powieki, gdy krople jej łez zamarzały na policzkach. Kosmyki włosów [...]

Słońce na dobre ukryło się za horyzontem, a na hebanowym, wieczornym niebie błysnęła pierwsza gwiazda. Rudy kot Morus wygodnie ułożył się na kocu, który dla ocieplenia surowego wnętrza pokoju położyła na parapecie kilka dni temu.

- Pora wreszcie to zrobić, Soph - szepnęła, dodając sobie otuchy i zerkając na ogromną walizkę, stojącą w progu salonu. Brązowa skóra zdążyła już popękać w kilku miejscach. Całość pokrywała gruba warstwa kurzu. Miesiąc temu babcia Klementyna postanowiła na jesień życia [...]

Przez zakurzoną kotarę wkradł się do wnętrza nieśmiały promyk słońca. Pochylałam się właśnie nad popękaną, skórzaną walizką, w której właściciel sklepu z antykami ułożył niechciane przez nikogo książki.
Jedna była szczególna: przepasana na grzbiecie płótnem, z naklejonymi na okładce zasuszonymi, polnymi kwiatami...
Wzięłam ją do rąk i zajrzałam do środka. Z czarno-białych fotografii uśmiechała się do mnie młoda dziewczyna z burzą hebanowych włosów na głowie. Na okładce widniał wykaligrafowany [...]

"Górniku nasz, kochamy cię, jesteśmy z tobą i na dobre i na złe, Górniku nasz, śpiewamy ci, będziemy z tobą, aż do końca naszych dni..."

Stoją razem. Ramię w ramię. Cały stadion drży w posadach. Krzyczą, aż do zdarcia gardeł. Adrenalina ściska w skroniach. GOL! Górnik mecz kończy w pięknym stylu, wygrywa 2:0. Euforia. Szaliki w górę, race odpalone. Jedność.

- Marcin, zjedz coś - ciszę poranka przerywa głos matki. Upija łyk herbaty z kubka i sięga po kanapkę. Dzisiaj jest ten dzień. W końcu policzą się z [...]

Poznali się na urodzinach jej kuzynki, Krysi. Władek był wysoki i bez przerwy się uśmiechał. Od razu zakochali się w sobie do szaleństwa.
Tuż po jej 21 urodzinach wzięli skromny ślub.
Była biała sukienka i tańce do rana. Zamieszkali w jej rodzinnym domu w Śródmieściu. On pracował jako kowal, ona jako sekretarka w pobliskiej fabryce. Byli młodzi, zakochani i szczęśliwi. Aż do pewnej sierpniowej nocy 1941 roku. Władka nie było wtedy w domu. Pojmali ją i jej rodziców. To był początek piekła na ziemi. Trafiła do [...]

boli jak otwarta rana posypana solą.
jesteś ziarenkiem soli w mojej otwartej ranie.
pełnej krwi.

siedzę sama w kolejny grudniowy dzień. słońce świeci za oknem. czerwone dachy bloków pokrył zimowy szron.

pod choinką smutno stoją porzucone prezenty. już minęło ich świąteczne 5 minut.

w telewizorze kolorowi ludzie kolorowo się do mnie uśmiechają.
[...]

Gdyby to tak łatwo było nie przejmować się.
Egoistycznie postawić na sobie i na każdego drugiego człowieka zamknąć się nazbyt szczelnie. Nie słuchać. Nie widzieć. Nie współodczuwać.
Gdyby to tak łatwo było postawić siebie w samym centrum wszechświata i na sobie tylko i wyłącznie się skupić. Cały dzień beztrosko leżeć na trawie i oglądać chmury. Czytać książki, które się chce. I wskakiwać bosymi stopami do kałuży po deszczu.
O opinię innych nie dbać.
Ach, jakby to cudownie było spakować się teraz i [...]

Deszcz...
Po opustoszałych ulicach Łabęd wlecze się za mną mój przyjaciel - smutek.
Wiatr rozwiewa włosy, wplatając w nie blask błyskawic.

Rzeczywistość jak zdjęcie w filtrze.
Ceglane, czerwone mury. Sine niebo. Zielone liście drzew. Gorący, sparzony bruk.


Tęsknota jak kwas. Wyżera mnie od wewnątrz.
Krzyczę brakiem słów. Zwieszam głowę i bezradnie opuszczam ręce. Na horyzoncie pustka. Błyskawice i deszcz.
Jak długo jeszcze krzyczeć trzeba milczeniem, żeby ktoś usłyszał?

Wcale nie proszę o zbyt wiele. Wcale nie chcę tak dużo.
Tylko Twoich dłoni, tylko Twoich ramion, tylko Twoich oczu, tylko Twojego głosu, tylko Twoich ust.... Tylko Ciebie. I nic więcej.

Okrutne, puste wieczory. Kiedy serce tak bardzo, bardzo chce, wyrywa się, szamocze, a ciało zastyga w bezruchu.
Samotność...