Zimne powietrze
wtyka się przez szpary
drescze na plecach przypominają mi że żyję
związałam warkocze i wciąż się trzęsę
oko na mnie łupie bez wyjątku
zaklinam ten deszcz z rozsądku
że może mnie pożreć a ja
zabiłabym
gdyby to miało zmienić te podmuchy i niezgrabne zimne palce
Już nie wiem co się dzieje
kaloryfery grzeją
patelnia jest gorąca
herbata niekoniecznie
kochany
uratuj mnie
(albo nie) tak będzie ciekawiej
ukroję ci cytryny chcesz?

Mijające krzesła
krzyczą do mnie
coś o wolności
Pędzę ślepo nie znam
nikogo
Mijam nieświry
Nieludzi
Mijam mury
Nie widzę jabłek
dławię się
co 5 metrów
Wyciągam broń wciąż
Biegnę
Strzelam na oślep
z nadzieją że trafię
Trafiłam
Umarłam
Pociąg dojechał na stację

Wybacz mi że jestem obecna nieobecnością trwałą. Życie mi się plączę gdy widzę wodę ,gdy czuję wiatr ,gdy słyszę dźwięk pisanych słów.

przecież wiesz
że ja mogę iść
gdzie chcesz
czy to skwar
czy to deszcz?
ja ci znajdę złoty klucz
co otworzy łąki bzu
i znów zapragniesz
jabłek kosz
przyniosę ci co tylko chcesz
co chcesz
co tylko zechcesz Ty!