Może czasami w związku po prostu kłócimy się o pierdoły, bo nie mamy się o co kłócić? To znaczy o nic poważniejszego? Kiedy poważniejsze sprawy jakoś zawsze udaje nam się rozwiązać razem, dogadać się bez żadnych kłótni. I może dlatego czasem nieświadomie na siłę robimy z igły widły. Widocznie musi być jakaś równowaga, nie może zbyt długo być dobrze bez żadnego złego przerywnika. Albo może po prostu przez to, że się nie kłócimy, podświadomie do tego dążymy co jakiś czas, żeby móc wyładować inne napięcia i stresy z otoczenia. Masochizm zrodzony z dobrobytu.

Niektóre myśli należą tylko do nas, bo nie da się ich wyjawić nikomu w sposób zrozumiały, choćbyśmy nawet bardzo tego chcieli.

Zastanawialiście się kiedyś, co znaczy miłość? Na pewno to robiliście, każdy z nas o tym czasem myśli. A czy przyszło wam do głowy, że miłość dla każdego może oznaczać coś całkiem innego, oryginalnego, własnego? Dla niektórych miłością może być wyjście z ukochaną osobą na spacer po łące wczesnym rankiem, wśród rannej rosy i budzących się do życia owadów; dla innych miłością będzie prezent otrzymany od ukochanego w jakiejś wyjątkowej chwili; jeszcze inni powiedzą, że dla nich miłością jest stabilność finansowa zapewniona przez partnera, terminowe opłacanie rachunków, wspólny wybór szkoły dla dziecka. Jak sami widzicie, ludzie różnie postrzegają miłość. Jedni widzą ją bardziej romantycznie, inni praktycznie. Jednak dla każdego to coś wyjątkowego. Coś, co sprawia, że potrafimy zmienić się całkowicie. Ze stabilnego emocjonalnie, uporządkowanego i pedantycznego człowieka to silne uczucie potrafi zrobić zdolną do wszystkiego, nie myślącą racjonalnie bestię. Wiele osób się tego boi. Ale czy naprawdę powinni? Czy to nie właśnie w tym tkwi całe piękno tego uczucia? W tej nieprzewidywalności i całkowitym oddaniu się sile większej niż strach i śmierć? Owszem, tak silne doznanie potrafi również wiele zniszczyć, jeśli coś wymknie się spod kontroli. Ale mimo tego, że za nami mogą zostać zgliszcza, to jednak nieodparta pokusa doświadczenia tego wyjątkowego stanu ciągnie nas w otchłań zagubienia, w której nic poza tym uczuciem się nie liczy.