Pamiętam tato, nasze wspólne spacery.
Pamiętam twe słowa, o byciu dobrym i szczerym.
Pamiętam Twoje oczy, łzami szczęścia zalane.
Gdy z chłopca, mężczyzna się stawałem.

Pamiętam tato i nigdy nie zapomnę .
Gdy było mi ciężko, zawsze stałeś koło mnie.
Dobrej rady, nigdy nie szczędziłeś.
Będziesz w moim sercu, jesteś i zawsze byleś!!

Tato, tak wiele chciałbym Ci powiedzieć.
Lecz tego co czuje, nie umiem ubrać w słowa.
Ty wiesz najlepiej, jak w moim życiu się wiedzie.
Jak bardzo chce być szczęśliwy, zacząć wszystko od nowa.

Tato nie poddawaj się, jeszcze wyzdrowiejesz.
Będziesz patrzył na moje szczęśliwe życie.
A ja będę obserwował jak z wnukami się śmiejesz.
Bo przecież zawsze tak bywa, raz na dnie, a raz na szczycie.

Gdy patrze przez okno, widzę szarość codzienności
Ludzi przeciętnych, łaknących prawdziwej miłości
Dzieci biedne, w smutek życia ubrane
Sylwetki bliskich, prawie nam nie znane

Kiedyś w tym oknie widziałam piękne kwiaty,
Ludzi szczęśliwych, śmiejące się małolaty
Kiedyś każdy przechodzień, był bliskim człowiekiem
A szczery uśmiech, był na wszystko lekiem

Zawiść wszystko zniszczyła, zatruła serca ludzi
Zazdrość szczere chęci zabiła, dziś chciwość rano nas budzi
Czy kiedyś tego nie potrafiłam zauważyć?
Czy może teraz nie umiem już naprawdę marzyc!

Mamo nie było Cie przy mnie, gdy minął mi pierwszy rok
Mamo nie było Cię przy mnie, gdy postawiłam pierwszy krok
Mamo nie było Cie przy mnie, Gdy dorastałam
Mamo nie było Cie przy mnie, a tak bardzo tego chciałam

Mamo- to słowo jest mi naprawdę nieznane
Mamo- to słowo, nigdy z mich ust nie było wypowiedziane
Mamo nie wiesz, ile krzywdy mi wyrządziłaś
Mamo zostawiłaś mnie, czy kiedyś za mną tęskniłaś?

Mamo nie darze Cie żadnym uczuciem,
Jesteś mi bardzo obcą osobą,
Nie chce Cię obarczać winy poczuciem
Ale nie chce mieć kontaktu nigdy z Tobą

Mam nadzieje tylko, ze kiedyś pożałujesz
Ze nie widziałaś, jak dorasta Twój skarb
Bo choć Ty do mnie, nic nie czujesz
To wszystko może się zmienić, wraz z upływem lat