Chciałabym być stokrotką z kropelką rosy na białym płatku.......
Chciałabym być wiatrem niewidzialnie-odczuwalna.......
Chciałabym być kroplą deszczu lub zamienić się w lekką mgłę......
Chciałabym zatańczyć w blasku księżyca, na kolorowej tęczy życia......
- Chciałabyś .....?- usłyszałam szept......
- Tak, bardzo bym chciała - odpowiedziałam.......
- Przecież jesteś głuptasie, w twoim najpiękniejszym śnie......
Choć wiem, że nie jest lekko, życie daje w kość......
Wtedy zamykam oczy i na jawie śnię......
......i staję się stokrotką.......i wiem, że jest przymnie.....
Mój, ze mną, dla mnie i choć często go zdradzam i ranię.......
Choć nawet nie wiem jakie imię ma.......
Tylko on jeden, wiernie przy mnie trwa......
ON......cichy szept, mój ANIOŁ STRÓŻ.....

W "Krainie Snów" byłam sobą..........
Żyjąc w Rajskim Ogrodzie..........
Błyszczałam jak gwiazda, byłam silna, niezniszczalna..........
Lecz nadszedł dzień..........
Przebudziłam się, zrozumiałam, że to był tylko sen..........
Jaka szkoda................

Taki pomysł miałam.....
Kocimiętkę posiać chciałam.....
Tak też szybko to zrobiłam, ale bardzo się zdziwiłam.......
Zamiast pięknego kwiecia w donicy, znalazłam kicia-kocia....
Mojego szalonego kota, ot stwierdził sobie ten czteronogi pan.....
Wyhoduję się dla ciebie sam.......
Zobacz jaki piękny rosnę, a dorosnę już na wiosnę.....
No i "ambarasik" mam niestety, bo co kwiatek w donicy posadzę....
Momentalnie z kwiatka - mam kota gagatka......

Serce żalem przepełnione,
pisze wiersze smutkiem napełnione.....
Serce szczęściem wypełnione,
"krzyczy" wierszami wypełnionymi kwiatami.....
Serce obojętne, z mrokiem się swata,
nie szuka poklasku, w kącie schowane,
pisze wiersze nie wyjaśnione, dla innych szyfrem wypełnione....
Serce mrokiem otulone, krwią zroszone wiersze drukuje......
jednych tym zadziwia, drugich bulwersuje......
Serce obojętne pisze wiersze "zamknięte".........

Zamknięte w szufladzie, gdzie nikt ich nie znajdzie........

Ubrana w czerń stąpa po ziemi......
Noc - Królowa Ciemności.......
Zimą narzuca oszroniony płaszcz.......
Wolno kroczy, z wieczora w szarość wystrojona.......
Godzina za godziną mija......
Noc zmienia suknię na granatową.......
Mija godzina za godziną......
Tym razem zmienia granat na czerń.......
Ubrana w czerń, piękna i dostojna.........
Czasem blaskiem księżyca oświetlona jak okrągłym neonem.....
Czasem upstrzona gwiazdami, co na czarnej sukni połyskują......
Jakby na bal się szykowała z kochankami.......
Czy może zakłada suknię żałobną, nim wstanie świt.....?
Może tak, może wraz ze śmiercią układ zawarła.....
Ubiera się w czerń, żeby śmierci łatwiej było przyjść.....
Podają wspólnie swoje lodowate dłonie.......
Tym, którzy w cichości czekają na swój koniec......
Noc, czarna noc - Królowa Ciemności.......
W sercach każdego z nas inaczej gości.....
Noc - Królowa Ciemności......

Noc sadem wędrowała......
Nawet nie zauważyła......
Gdy rąbek sukienki........
o gałąź zahaczyła.........
Idąc wolno przez sad......
Oczko za oczkiem........
Sukienka czarna, gwiazdami upstrzona......
Z wolna się pruła..........
Gwiazdki w rosę zmieniając........
Za nią biegł świt, zwijając w kłębek czarną nić.....
Troszkę zmieszany tym stanem........
Zdobił niebo pudrem różowym.......
Który policzki mu oblewał.......
Słonko to wszystko zobaczyło......
Na pomoc świtowi ruszyło.......
Delikatnie zza widnokręgu się wyłoniło......
I ziemię blaskiem ozłociło..........

Nareszcie spadł......
Na moim zakątku ziemi.........
długo wyczekiwany.........
ŚNIEG........
Troszkę jeszcze nieśmiały.......
Lekko pokrył uliczki i drzewa.......
Cichutko na trawie przycupnął.........
Wraz z mrozem sobie śpiewa..........
Spadł wczorajszej nocy, kiedy spałam.........
Dziś już zimą świat pachnie..........
Przyszła i do mnie Królowa Zima.......
Perfumami swymi w białym puchu skrytymi........
Mój zakątek wyperfumowała.........
Wciągam w nos, szczypiący zapach zimy........
Uśmiecham się jak dzieciak, który dostał..........
Najcudowniejszy prezent na urodziny........
Tyle czekałam, jak co roku od lat.......
No i w końcu spadł........
Stało się, tak to właśnie dziś.......
Biały śnieg ponownie moje serce skradł..........

PS Kiedy bazgrołki te pisałam śnieg wstydził się, że wpadł......Za to teraz za oknem sypie tak, że aż mi słów brak........HURAAA !!! hahhahahhha

Drzewo ścięli.....
Deski wióry........
Papier dom......
domek z papieru........

Wstałam rano czując się jak żywy trup.......
Patrzę w lustro, oczom nie wierzę........
z lustra patrzy piękna brzydula......
Odkręcam kran, a z kranu kap kropla skapnęła.......
Mina mi zrzedła, wody w kranie brak, niech to szlag.........
Włączam TV może coś fajnego, a tam jak zwykle .....
Głupie mądrości od samego rana nadają, ludzi tym wkurzają.......
Spieszę się powoli, upijam kawy łyk, wyłączam telewizor pstryk......
Naszła mnie myśl taka, że na chwilkę do łóżka dam drapaka........
Przecież wszędzie [...]

Mrozi, mrozi....palcem grozi Dziadek Mróz......
Serce moje w cichym zachwycie czeka.......
Może to dziś, gdy z mrozem ziemia układ zawrze........
Spadnie biały śnieg...........
Płonne jednak me nadzieje od kilku lat, śniegu mi brak.......
Co dzień rano gdy budzi się świt......
Biegnę do okna z nadzieją, że zobaczę śnieg, który nocą spadł........
Otulając ziemię swoim zimnym, białym pierzem.........

Jak motyl, co na dłoni przysiadł na chwilę........
Jak płatek śniegu, co cieszy w zimie.......
Jak słońce latem........
Deszcz jesienią.........
Tak wszystko jest jednym wielkim westchnieniem.......

Jak patrzysz na mnie, kiedy z mych oczu łzy płyną.........
Jak delikatny dotyk, kiedy głaszczesz po twarzy.........
Oddech w oddechu, gdy zaczynam marzyć........
Tak wszystko staje się mą nadzieją.........
[...]