Przyśniła mi się babcia, siedząca na brzegu łóżka, z różańcem splątanym w dłoniach, za plecami białe serwetki rozłożone na bordowych poduszkach, kwiaty w doniczkach na stole..
I modlitwy o których mówiła mi kiedyś (prawie pół wieku temu) w jej wykonaniu były jak Bezpieczne Ramiona.
A mi wstyd teraz, bo prawie o tym zapomniałam. Powtórzyła mi we śnie swoje słowa:
..Babciu, a po co się modlisz?
- Rozmawiam z Bogiem..
Często rozmawiała..

Dzień Dobry

Cześć, napisz albo powiedz mi wreszcie, na co Ty ciągle tak czekasz? Przecież marnujesz kolejne Dzień Dobry ! i na co czekasz..?
Od rana w głowie wszystkie myśli bulgocą na najwiekszym ogniu, tylko (Qurna) garnek jest za mały.. Myśli już zaczęły kipieć z przegrzania !
Przyznam, że mnie też brakuje odwagi na pierwszy gest, na pierwsze słowo, na pierwsze spotkanie.
Kłamię, to strach! To mój strach przed kolejnym czymś nowym. Ile razy mam zaufać i podarować siebie? no ile razy?
A Ty ciągle czekasz?
Umyka 5 dekada lat, za moment nadejdą kolejne samotne wieczory, a te jesienne i zimowe najbardziej wnerwiają..
Jeżeli też się obawiasz i ten durny strach powstrzymuje Ciebie (jak mnie) od tego pierwszego gestu, to ..
mrugnij dwa razy !
ja też mrugnę ..
PS. ..pomrugamy razem resztę życia?