Serca krzyk cichy szept gdzieś tam daleko
Siedzę wciąż sam niewiem już dlaczego
Wszystko sens straciło wraz z wiatrem się rozwiało
Mijam ludzi ich spojrzenia wydają się tak puste
Może dopadła mnie samotnosc?
Prędzej czy póżniej dopada każdego
Na twarzy obojętny wyraz a w sercu krzyk dlaczego?
Ulice zdają się takie ciemne i puste
Łza z deszczem jednością się staje
Tak błąkam się bez celu bez cienia nadziei
Bez wiary że to wszystko może się kiedys zmienic
Iskra co niegdyś jasnym płomieniem mrok w sercu rozgoniła
Teraz prysła niczym żar z ogniska...

Deszcz krwi nasz świat wokół tonie
W samym sercu ona wpada w agonie
Morderczyni bez cienie litosci
Obdziera każdego człowieka z resztek godności
Uciekaj aż ci sił zabraknie
Ona i tak cię dopadnie
Wokoło krew i łzy już niedługo zginiesz ty
Uciekaj aż ci sił zabraknie lotos śmierci cię dopadnie
Czerwone włosy znakiem dla ciebie
Nóż już przy gardle krew się poleje
Zemsta już blisko
Czas śmierci nadchodzi
Ona lekkim krokiem do ciebie podchodzi
Jej oczy zielone ze złosci
Na ustach złowieszczy uśmiech zagościł

Pamiętasz te...
Wyśnione sny...
Które razem przeżywaliśmy ja i ty
Ten świat spełnionych marzeń wydawał się taki rzeczywisty
Jednak wszystko rozpłyneło się w pył
Znikło jak pojedyńcza na deszczu łza
Pozostały tylko wspomnień zgliszcza
Teraz stoimy sami
Tak bardzo samotni
Zniszczeni przez uczucia
Iskra już wygasła
By rozpalic się na nowo
By przywróci marzenia
Marzenia o świecie wymarzonym

Pamiętam jakby to było kilka dni temu
Tę kilka chwil błądzac we dwoje bez celu
Sam już niewiem czy to był stracony czas
Zdarzeń i chwil kilka co urodziło się w nas
Tak jak ten płomień ogniska tak i one zgasły
Uczucia,przyjaźń która zdolna zatrzymac czas wokół nas
Po wspomnieniach pozostał tylko popiół rozdmuchany przez wiatr
Też tak macie czasem przyjaciele?
Że po niektórych osobach pozostaje wam tylko wspomnienie?
Niszczące wszelką inną nadzieję
Miałem racje w kilku zdaniach
To wszystko zniknie będzie nie do poznania
Miłosc wypiera przyjaźń choc jedno bez drugiego istniec nie potrafi
Nadmiar jednego i drugiego może zabic

Noc nastała już za oknem
Gwiazdy lśniące chcą byc słońcem
Połóż się do łóżka miła
Ja wyszepczę ci słów kilka
Na dobranoc karaluchy
Słodkich snów do poduchy
Całusa też dostaniesz chodzą takie słuchy
Odpłyń więc do krainy morfeusza on zawsze cię wysłucha
Ja tutaj cichutko zostanę poczekam aż zaśniesz