Wiersze — kszyszunia

Nie podzielisz mnie na pół
jak moje serce
odbijające dźwięk pustego echa

pod zmarzniętą skórą
niespełniony dotyk
powtarzających się dni

cicha szarość przy spadającym liściu
ostatniego wieczoru
gdzie zamiast rozpalić w kominku
wylałeś z mych oczu
morze zapomnienia

Posłuchaj,
W kilku wersach schowany sen,
Gdzie prawdziwy koniec ciszy,
Przy stłumionych dźwiękach kłamstw.

Przy gorącym kubku kawy,
Przy kominku,
Przy zamkniętym oknie,
Z warczącym za oknem wiatrem.

Pytasz, [...]

Zanim zaśniesz.
Na mej szyi pozostaw słuchanie
Słowa kładź na mnie po cichu
Niech mą dotkną nagość
I bez tchu
Wejdź w pomiędzy zdania me głęboko
Niech mnie aż boli Twych ust rozstanie.

(otwiera się we mnie nóż)
mam na sobie jeszcze smak
Twoich słów
kiedy mnie rozbierałeś
z moich
nie pamiętam już.

Wypełniasz
spływając(ym)
po udach
usta
milczenie(m)
już nie swoim.

Opowiem Ci kiedyś
Jak płyniesz z mych ust
Gdzie chowam Twój kształt
Malowany chwilowym oddechem

Na skraju mych słów
Stoisz nagi
Odbieram Twój sygnał znów
Gdy przelewasz na posadzkę złą magię

Mówią mi, byś ucichł
A ja znów się po Ciebie modlę
I choć na kolanach
To w podłogę, nie w niebo się kłaniam

Na skraju wszystkich mych słów
Noszę w sobie Twój oddech
Za karę
Mój Diable.

Kocha się oczami
Nie dotykając promieni ciszy
Mrowiące w żyłach przystanki uczuć

Patrz, jak mi w sercu dziś wieje i kołysze
Dźwięk nienasycenia
Gdybyś zapukać nagle zechciał

Najpiękniej mi ubranej w Twój oddech
Owinięty prześcieradłem porannej melodii
Miłości jeszcze w nas z wczoraj

Bezdźwięcznie leżę w tęsknocie
Jak po deszczu
Ale jeszcze przed burzą.

'Życie to piosen­ka, której me­lo­dią jest miłość.'
Ins. Adnachiel.

Niech odgłos Twoich kroków brzmieć już nie przestaje
I rozlewa się po mnie dreszczem rumianym
Bądź
W granicach rozkoszy
Kiedy mych palców opuszki wskazują Ci drogę
Gdzie zaczynam się kończyć
I wilgotnieję
Brakiem Twoich spojrzeń
Pocałuj
Moje wargi (do) krwi stęsknione
Zapachem Twoich odejść
Nachylam się i kłaniam
Tobą
Stęskniona.

Czy to już szaleństwo?
Kiedy tęsknota zamiast Ciebie dotyka ust moich
Przyda(rz) mi się znów
Tak, właśnie tu, gdzie spotykają się moje drżenia
W nadgarstkach słów
Wyrytych w głowie z kamienia
Wracaniem, dotykaniem bądź
W świecie Twojego dla mnie istnienia.

Jeszcze na mej szyi pozostaw słuchanie
Nawet gdyby jutro miało nie nadejść
Słowa kładź na mnie po cichu
Niech mą dotkną nagość
Niedopowiedzenia
Bez tchu
Wejdź w pomiędzy zdania me głęboko
Niech mnie aż boli Twych ust pełzanie
Dopóki nie ujrzę promieni dnia
Kłam mi, Kochanie.

Inspiracja- yestem

Chcę, byś tu był.
Bądź, bo zapominam czasem oddychać.
Mam oczy, bez głowy.
Głowę, bez ciała.
Ciało, bez duszy.
Chcę, byś tu był,
Za zamkniętymi drzwiami.
Drzwiami do mnie.

Nim znów zapomnę gdzie jestem
Staram się ogrzać stęsknione dłonie

Wsuwam je pomiędzy wczoraj a jutro
Nie czując już tej samej ilości słów

Mam na sobie promień Twojego cienia
Znów na plecach kładziesz moje sny

Błądze więc w prześcieradle jutra
Na zimne dziś.

Obudził mnie szelest spojrzenia
Przechodząc obok znalazłeś mój wzrok
Niepojęty już nocą

Zapach kawy
Fiołkami wpuszczone promienie
Kładziesz na mnie każde z osobna
Opuszkami słońca

Niczym nie pogodzę dnia z nocą
I niemiłość
Bez Ciebie.

Dotknij mnie szeptem swoich powiek
Zawieś na mnie myśli z ust stęsknionych
Utul wykładziną przyszłych wspomnień
Zbaw sumienie uściskiem języków
Bądź mi
Bądź mym ocaleniem.