czułeś to samo
co ja
ale któreś z nas się myliło
w mojej głowie wojna
strzelaliśmy do siebie chwilami
pociskami namiętności,
zostawiły za sobą dziury
prysły zmysły,
jak im nie wstyd?
już Cię nie widzę
nawet w marzeniach
nie dotykaj więcej
moich snów

pod tą skórą skrywa się człowiek,
może Ty jeszcze o tym nie wiesz
to nie zwierzę
chociaż, sprawdź
zdziczałam
przez Ciebie

właśnie nadeszło kiedyś i nic się nie zgadza
już tylko od siebie odejść nie mogę
myślimy tam, gdzie powinniśmy odczuwać
odczuwamy tam, gdzie powinniśmy myśleć
a Ty zawsze byłeś niekażdy

nagle odszedłeś
wczoraj
bez słowa
pożegnania
i od dzisiaj
uporczywie Cię nie ma
nadal
od wczoraj
wróć
choćby jutro

emocjonalne krajobrazy
szczyty jedynie na fotografiach
wspinaczki po nadzieję
pozbawione złudzeń
dziecinne skradanie
serca
osobno
niech tak zostanie
pozwólmy sobie odpłynąć

Długie czekanie
już dwa ciała
w jedno połączone
jak kiedyś
w naszym świecie
zakazanych marzeń
i choć tak dobrze nam
było
razem
Na pożegnanie
wyrazem oczu dać do zrozumienia
delikatnie
nie
do zobaczenia

7 dni czekania
czy Cię pragnę
tego nie wiem
tajemnicą moją
jesteś,
którą skrywam
nawet we śnie
dużo rymów już w tym tekście
coś zbyt słodko, ckliwie strasznie
dosypiemy soli
zaspę
choć dziś i tak już nie zasnę
zapomniałam
o 7 nocach
-tych najgorszych
właśnie
już piąta, śniadanie.

pokrzyżuje wszystko
skrzywi plany
kości
wnętrzności
są wciąż niespokojne
przez uraz?
nie
przez inne dolegliwości
może jest gdzieś głębszy sens?
aby móc stanąć prosto
trzeba się odrobinkę wykrzywić
tylko, żeby tak przy tym
nikogo nie skrzywdzić