Miałem Cię każdą chwilą
Przemienię to we wspomnienie
Twoje ciepło będzie ze mną
Słodki smak ust mam na twarzy
Zapach w każdym oddechu
Drżenie rąk w kieszeni
Nie odejdziesz dziś ani jutro
Lecz kiedy Ci pozwolę
Wyrwać się z mojej pamięci

Jesteś ulotna, kwiatom podobna
Zakwitasz by opaść niepostrzeżenie
A ja tylko:
Skradałem spojrzenia nieopatrzne
Chciałem zgadywać gdzie upadniesz

Coś się skończyło, znikło, zmarniało
Powraca wspomnieniem niepewnym, drżącym
Kwiatu podobnym i tak ulotnym

Camelot nie był wieczny;
Materialnie.
Jak kamień na kamieniu.

Co zaszło ?
Nieposkromiona zmienność poglądów
dała wyraz nieodmiennej natury ludzkiej.
Wobec tego spalmy Szekspira razem z Hitlerem.

Czyż nie jestem zlepkiem draństwa ?
To by tłumaczyło piekło.
A co powoduje wiarę w niebo ?

Jest coś miedzy nami
Jak to nazwać bez wielkich słów ?
Lepiej milczeć
Nie komplikować
Iść dalej bez tchu
Żegnać dzień i nie witać
Mieć chwile za plecami
I pełen plecak gwiazd
Które nigdy nie rozbłysną
Tak jest lepiej
Tęsknota jest ogniem
To cierń w myślach
Zagłębia się i trawi gorączką
Wyrwany krwawi
Radzę Ci pokochaj ciernie głupcze