nigdy nie przepraszaj, za to kim jesteś

jeszcze należysz do niego, ale później będziesz moja

czarny charakter we własnej powieści

dzielą nas galaktyki, choć ja i ty to ta sama osoba

pamiętam twoje myśli o piątej nad ranem

i wiersze, o których mówiłaś, że są bez skazy

pamiętam też twoje buty,

choć nie mogę do końca przypomnieć sobie twojej twarzy

w płaszczu z walizką

w mieście, które sobie wymyśliłaś

zostawiłaś każdego, kogo znałaś

i oto jak nieświadoma mnie zrodziłaś

wiedziałaś już wtedy, że nie musisz trzymać się ich scenariuszy,

w których zawsze na końcu umierasz

i że zegar to bezinteresowny zabójca każdego z nas

- sami stworzyliśmy sobie obciążenia

dalej lubisz spędzać przyszłość na rozmyślaniu o przeszłości

i o tym, [...]

pamiętam jak poznałyśmy się pierwszego dnia szkoły

byłam przerażona, bo nie znałam tam nikogo

pamiętam twoje długie kasztanowe włosy

i jak wzięłaś mnie za rękę i nie bałam się już niczego

dzisiaj nie podchodzisz już do obcych,

ale iskierka w twoim spojrzeniu pozostaje taką samą

dalej masz te same kasztanowe loki

chciałabym jeszcze kiedyś zapleść na nich warkocz

nie pamiętam jak się poznaliśmy,

ale jak miałam dwanaście lat uświadomiłam sobie, że to miłość

wracaliśmy razem do domu przez park

i pomyślałam sobie wtedy, że to naprawdę szaleństwo

cztery lata później złamałeś moje serce na pół,

wziąłeś je i upuściłeś bez uprzedzenia na bruk

dzisiaj dalej, gdy o tobie myślę, przechodzą mnie dreszcze

dzisiaj dalej jeszcze brakuje mi słów

pamiętam, że [...]

czy bóg zna słony smak łez

w ustach, kiedy mówisz dobranoc stolikowi nocnemu?

czy bóg wie, jak to jest

widzieć swoje marzenia spełniające się komuś innemu?

czy bóg wracał kiedyś do domu

wieczornym tramwajem numer osiemnaście?

czy bogu zawalił się cały świat,

kiedy nawet najmniejsza nadzieja gaśnie?

czy bóg był kiedyś zmęczony,

kolejnym takim samym złym dniem?

czy bóg był kiedyś zawiedziony,

gdy kochał własne życie tylko we śnie?

czy bóg wie, jak to jest

dawać z siebie krew, pot i łzy?

czy bóg wie, jakie to uczucie

widzieć to w jednej sekundzie zamieniające się w ruiny?

może bóg tylko lubi mówić,

że stworzył nas na swoje podobieństwo,

bo skąd bóg niby miałby wiedzieć,

czym jest człowieczeństwo?

bo czy bóg kiedykolwiek rozmawiał ze ścianami?

kościelne ściany a na nich wielkie obrazy

czy bóg kiedykolwiek wołał i błagał,

a mimo to nigdy nie został wysłuchany?

- królowa pszczół

kiedy skończysz pić swoją czarną kawę,

nie odchodź, zostań

pozwól światu gnać w swoim tempie

przez chwilę nie musimy być jego częścią, więc zostań

przez chwilę możemy być jak winorośle obejmujące się na pergoli

skradające sobie pocałunki wśród słońca promieni

przez chwilę możemy być w innym wszechświecie, zawsze młodzi, wiecznie zieloni

proszę, nie odchodź, dotknij mnie, ucałuj moje powieki

kiedy skończę pić kieliszek białego wina,

mimo że dopiero biły dzwony w południe

nie mów, że jestem szalona

wiedz, że jestem szalona tylko dla ciebie

spędziłam całe życie, myśląc, że miłość jest niewystarczająca,

ale kiedy błagam cię, żebyś ze mną został, aż przyjdzie jutro

twoja odmowa byłaby dla mnie dewastująca,

ale ty zostajesz i jakoś tym razem wystarczy mi tylko to

- królowa pszczół