Piękne twoje oczy,
Piękna twoja twarz,
Wiem moja kochana,
Że żal do mnie masz,
Żal twój jest duży,
Bardzo mi z tym źle,
Bo jakby ktoś wbijał,
Sztylet w serce me,
Lecz kiedy powrócę,
Ty ukochana wiesz z skąd,
Wtedy moja miła,
Naprawię swój błąd !

Okrutne jest życie każdego człowieka,
tak bardzo go pragniesz a ono ucieka.
Nie poczeka na tą aż znajdziesz swą miłość,
podstawi Ci nogę i zrobi złośliwość.
I tylko ten kto jest twardy w życiu,
nie pozwoli sobie na miłość w ukryciu.
I stąpać będzie przez bory i knieje,
tak zrobi człowiek, który ma nadzieję.

W taką cichą noc, byliśmy razem
splątani w miłośny groch
W taki cichy dzień zabrali mi cię,
a ręce wyciągnięte, nie mogły objąć już,
bo kwiaty i mur rozdzieliły nas,
Serce moje rozdarte w pół dzieląc wolność i mur.

Gdzie jesteś ukochana, gdzie ?
samotność rozdziela mnie,
Jest mi źle i ciężko tak
bo brak mi pocałunków Twych.

Powiedz gdzie jesteś , powiedz mi ?
o uda nam się zmienić los ?
Bez Ciebie mi nie uda się,
odkręcić to co byłoźle.

Coraz bardziej serce moje,
kocha wszystko to co Twoje,
Chciałbym Ci miłość wyznać,
lecz się bardzo boje przyznać.

Miłość płata w życiu psoty,
niszcząc wszystkie ludzkie cnoty,
Czekam wciąż na dzień szczerości,
by rozmawiać o miłości.

Jest zima za oknem wciąż biało,
i śnieg pada i ciągle go mało,
I każdy płatek,sopel czy gwiazdka,
Po całej zaspy tylko namiastka.

Po śniegu lód wodzi ulice,
lodowe bloki i kamienice,
Dzieci ślizgają się na ślizgawkach,
Zakochani zaś stoją przy ławkach.

Tej całej scenerii pięknego widoku,
Jest zawsze dużo każdego roku,
Gdy obserwuję tych ludzi z ukrycia,
Widzę w nich radość i chęć do życia.

I myślę sobie, że nawet zimą,
można się cieszyć miłości chwilą.

Jesteś wolny jak ptak i szybujesz po świecie,
Rozpościerasz swe skrzydła czy w zimie czy w lecie,
Krążysz nad głowami zabłąkanych ludzi,
Powiedz - Jakie to uczucie w Tobie budzi ?

Gdybyś swą dobrocią mógł podzielić się z innymi,
na ziemi byłby koniec z ludźmi złymi,
Każdy tak jak Ty byłby dobry i miły,
Pomyśl - Ile dobra by te cnoty zrobiły ?

Ale jesteś niestety tylko człowiekiem,
a wiara w ludzi przychodzi z wiekiem,
Więc nie zmieniaj kochamy siebie i świata,
weź przykład z ptaka, który tylko lata.

Nie igraj z życiem - mówi rodzina,
Lecz, że jest trudna czyja to wina,
Kochaj szczerością i prawdziwą miłością,
Ucz się uczucia z wzajemnością.

Dzisiaj mi trudno powiedzieć dlaczego,
nikt do tej pory nie ma serca mego,
Dobre rady i zasady
mają także swoje wady.

Mówiłem: Kocham
Przepraszam, kłamałem
Nigdy tego uczucia nie zaznałem
Łatwo jest tylko mówić o miłości
Gdy serce jest pełne goryczy i złości.

O wielki Stwórco gwiazd na niebie,
dlaczego tak bardzo boimy się siebie ?
dlaczego strach jest silniejszy od woli ?
dlaczego życie tak bardzo boli ?

Tyle pytań bez odpowiedzi,
Czy tam u góry w ogóle ktoś siedzi ?
Czy możesz pomóc ludziom w złej chwili ?
Czy mogą wszyscy być nagle mili ?

Jesteś Boże symbolem miłości,
dlaczego pozwalasz na miłość bez wzajemności ?
Zrób coś póki ludzie w Ciebie wierzą,
Bo co będzie jak złą drogą zmierzą ?

Nadzieja sprawia, że wzrasta miłość,
a miłość sprawia, że wzrasta nadzieja.

Nadzieję widzi ktoś, kto ma cielesne oczy,
nie ma nadzieji bez obaw,
nie ma obaw bez nadzieji

Ludzie żyjący nadzieją widzą dalej,
to nadzieja otwiera serca na radość.

Tylko raz na całe życie człowiek wybiera tą jedyną,
A co się dzieje, kiedy wybór okazuje się zły ?
Wtedy szukasz swej drugiej połowy zupełnie tak jak My

Bo przecież życie we dwoje piękne jest,
tak prosto można zdefiniować to,
I łatwo wtedy przełknąć gorzkie łzy,
I cieszyć się szczęściem tak jak ja i Ty.

Więc zróbmy coś by spotkać się w tym świecie złym,
Razem bawmy się, płaczmy i dzielmy wszystko na dwa,
Tak żyjmy beztrosko razem na zawsze Ty i ja.

Ty wiesz co naprawdę myślę,
- Ty wiesz
Ty wiesz ja tu wołam, krzyczę
- Ty wiesz
A Ty obok mnie zapadasz w ciszę
- Tylko My
nie liczy się nic.

Ty tylko wiesz jak tulić mnie,
Ty tylko Ty wiesz tak naprawdę wiesz
jak całować mnie
W Twych ramionach ja unoszę się,
W Twych ramionach tylko śnię.

Do celi za kraty wtrącili mnie,
wymawiałem Twe imię sto razy,
Choć serce zakłute w kajdany,
nie czuję do Ciebie urazy.

Skończyło się moje szczęście,
nie ma już pięknych dni,
dlaczego tak się stało,
nikt nie powie mi dziś.

Szkoda , że życie to nie taśma,
tak łatwo byłoby ją przeminąć,
I móc od początku nauczyć się kochać,

Szkoda ,że miłość przemija jak pory roku,
lecz miłość jest piękna, piękniejsza od życia,
wtedy gdy trwa do końca.