Czym jest wybaczenie, jeśli nie zrozumieniem i zapomnieniem o krzywdzie, brakiem smutku w chwili ponownego przypomnienia o niej. Człowiek nie potrafi wybaczyć, może jedynie obiecać, że nie da po sobie poznać smutku i nie będzie krzywdy wypominał.

Często błądzimy w pustce swoich fantazji i marzeń. Wspinamy się na szczyt góry swojego upragnionego szczęścia nie widząc jej iluzjonistycznych zapędów. I kiedy już mamy dotknąć szczytu naszych marzeń o szczęściu spod nóg usuwa się nam grunt. Góra znika będąc tylko kolejnym naszym szczęśliwym wyobrażeniem, które pod wpływem roczarowania znika.

Jeśli moje oczy spowije kiedyś ciemność to pod moimi powiekami dalej żażyć się będą świetliste rysy twojej twarzy. Jeśli moje serce spowije kiedyś mróz, to każdy twój uśmiech rozgrzeje je na nowo. Być może ktoś na górze nakreślił juz osobne drogi dla nas obojga, a mimo to wiem ze łączą się one w jedną. W przyszłości pamięć mogę mieć zawodną, szepnij mi wtedy do ucha, że mnie kochasz, a twoj głos rozbudzi każde wspomnienie związane z tobą. Moje ręce mogą nie być juz tak silne, lecz kiedy będziesz mnie potrzebować wezmę cie na plecy i zabiorę jak świat długi i szeroki gdzie tylko będziesz chciała. To wszystko dla tego, że dałaś mi miłość i pozwoliłaś zakochać się w najpiękniejszej i najukochańszej istocie na świecie... w Tobie.

Jest taki pokój w którym znajdziesz tylko cierpienie.

Jest tam takie cierpienie którego nie zniesiesz.

Lecz jesli chociaz próbujesz i wyjdziesz z pokoju. nie będziesz juz taki sam. Staniesz sie kowalem własnego losu. Staniesz sie niepokonany chociaż śmiertelny. Staniesz sie wolny.