Kiedy byliśmy mali, każdy mówił, że się nie zakocha, że z nikim nie założy rodziny. Kto tak nie mówił? Cyba nikt. Ale nie o tym mowa.
Otóż z tą miłością, a może - w tym przypadku - z seksem, jest jak z papierosem - uzależnia, cały czas czuje się głód, najlepiej w ogóle nie wyjmować tego peta z ust. Do czasu, gdy ona poważnie nie zaszkodzi.
Kiedy już człowiek jest tym nałogowcem, nie widzi swojego problemu. Nie widzi, jak oddala się od reszty świata. Właściwie ten świat kończy się na tym "papierosie". Bierze go ze sobą wszędzie, myśląc tylko, kiedy by go sobie, w tym przypadku "napalić". Zawsze, kiedy jest zły, kiedy w dobrym nastroju, niezależnie od sytuacji. Może było [...]

Kochać można na różne sposoby. Jest miłość braterska, miłość do rodziców, miłość zwierzęca, miłość do pieniędzy. Może być też miłość do swojej sympatii. I o tej będę opowiadać.
Jest godzina trzecia w nocy. Nie mogę zasnąć od jedenastej. Dlaczego? Może dlatego, że wypiłam za dużo kawy na wieczór i jestem pobudzona? Może dlatego, iż nie mogę przestać o wszystkim myśleć? A może dlatego, że chociaż te wszystkie rzeczy łączą się z powodem mojej bezsenności, mają mało wspólnego z tym, co nie daje mi spać. Owszem, jestem pobudzona, ale dlatego, że dowiedziałam się, że ON mnie kocha. Nie myślę o wszystkim, tylko o NIM i jego pocałunku, zetknięcia się naszych rozgrzanych ust. Chociaż ON jest daleko, nie daje mi spać. Mój [...]

Popołudnie. Jak zwykle pogrywam sobie na komputerze. Piszę sobie z chłopakiem, którego "znam" od roku. To trochę śmieszne, bo jesteśmy tacy młodzi, a on rok temu poprosił mnie o rękę. Zgodziłam się. Gadaliśmy ze sobą przez komunikator. Pomagaliśmy w grze. Chociaż nawet nie wiemy, jak oboje wyglądamy, znamy tylko swoje głosy, często wyznajemy sobie miłość. Przez jakiś czas traktowałam to jako zabawę, ale... Od pewnego czasu śnią mi się - nawet dosyć śmieszne, czasem jednak całkiem poważne - sny o nim. Gdy zaczynam z nim rozmawiać, czuję, jak bicie serca przyśpiesza. Czuję się przy nim taka... bezpieczna, i w pewnien sposów jego obecność łagodzi mój łobuzerki styl bycia. Mam ochotę uciec z domu i wyjechać do jego miasta, do niego, by spojrzeć mu w twarz i wykrzyczeć, jak bardzo go kocham. Niektórym z was wyda się to głupie. Jak zakochać sie przez internet? Czy to jakaś e-miłość? Być może. Ale nie żałuję tego. To dzięki niemu zaspokoiłam "miłosny głód". To on nauczył mnie kochać.

Spacerek po plaży. Nic nie zakłóca mojego spokoju oprócz... nie, nie bardzo wysokich fal lecz szybkiego bicia serca, również nie spowodowanego falami. Dlaczego bije? Bo żyję. Żyję, więc myślę. A myślę o Tobie. Widzę Cię, jak siedzisz na pomoście z głową zwróconą ku księżycowi, zupełnie jak wilk. Tęsknisz. Ale za kim?
Ranek. Kolejny spacerek, chłodny wiaterek wieje mi prosto w twarz. Idę na pomost. A tam spotkałam Ciebie.
- Karolina, czy to ty?
- Czemu masz zakryte oczy?
- A po co mi oczy, skoro patrzę i kocham tylko sercem?
Tu mnie zatkało. Czy to ten sam chłopak, który dwa dni temu wyciągnął mnie z pożaru narażając własne życie? Czy to ten chłopak, który wziął winę na siebie, kiedy piłką wgniotłam maske samochodu jego ojca? Skąd ma moje imię? Zapytałam się o to.
- Jak to skąd? Muszę przecież wiedzieć, kogo ratuję.
Uśmiechnął się i puścił mi oczko. Tak, to on! Podszedł do mnie, ucałował w czoło i zaprosił na obiad. Ciekawe, czy zdał sobie sprawę, że to były najszczęśliwsze chwile mojego życia...