.....
W pokoju na "półce " leżał album,
a w nim zdjecia -
(zastygłe kadry).
W nich pogoda i niepogoda.
Nadzieja, teskonta i miłość ze złota.
"Chmury" i "słońce " na przemian
się mieszają.
Miał być to "Maj" i piękna pogoda,
miało przyjść słońce,
nie przyszło -
a szkoda !!!

........ wrócę do czasów..... gdzie w pewnym momencie wzeszło dla niej słońce. Niesamowite, wielkie, ciepłe i jasne. Rozświetlające mrok i dotykające każdego centymetra jej ciała. W tamtym momencie dokładnie poczuła jak serce tłukło jej się w piersi jak oszalałe.
Jak gdyby przeżyła właśnie coś niesamowitego. Językiem naukowca nazwałabym to wyladowaniem elektrycznym zaś językiem nastolatka wybuchem milosci.........