Na zawsze miłość
w nich pozostała.
Ciepłota serca
też wypełniała.
Chwile ulotne
w pamięci zostały.
Czy nas dogoni
ten "czas zaspały"?

Gdzieś mam schowany
w pamięci "Twój obraz".
Na ustach smak wiosny
z latem się mieszają.
Tylko serca bicia
nam przypominają,
piękne chwilę,
które często w nas zostają.
Bo ile razy chcemy - w myślach,
do tych "pór" wracamy.
Tam przecież nawzajem,
tylko siebie mamy.

Bo w życiu jest tak:
Co dajesz - to wraca.
Więc dam Ci miłość swoją.
Może wróci do mnie.
Obok mnie usiądzie
i zechce zostać ze mną,
choć na chwilę jedną.
Bym jej mogła dotknąć,
trochę posmakować
i znów na dobre
siebie odbudować.

Jak latawce, lecą słowa.
Niosąc w dal,
nasze czułe myśli.
A tęsknota wciąż od nowa.
Może mi się przyśnisz?
Może ciepłe dłonie, dziś poczuje Twoje.
Bo gdzieś zawsze tylko
razem, a ciągle dwoje.