"poeta w czasie pisania to człowiek odwrócony tyłem do świata do nieporządku rzeczywistości" Tadeusz Różewicz.

Słońce świeci jasno, ale nie pali jeszcze. Nasycone światło pobudza do refleksji, jak te refleksy i cienie na ścianie. Odbicia przedmiotów, których trudno uchwycić. Chyba gdybym był impresjonistą, to tak. Jest ciepło i przyjemnie.

Witam zatem niewinnych sojuszników życia, tego udawanego, jak też tamtego również. Może z bezkształtnych liter utworzy się kubistyczny-surrealistyczny obraz, lub cokolwiek. [...]