Kedar

Każda zmiana wymaga poświęceń. Błędem jest uważać, że będzie to wygodne dla wszystkich.

Nie może być dobrze, gdy martwimy się o ludzi się śmiejących, jednocześnie akceptując tych płaczących.
Nie mówię tu o emocjach, lecz ocenie, według której wydaje się nam, że możemy szufladkować innych.

Złe myśli są jak petarda w dłoni - niby sama nie wybuchnie, tylko po co ją trzymać?

Ludzie pozbawieni głosu zazdroszczą tym głos mającym możliwości milczenia z wyboru.

Żaden człowiek nie może zaczynać swojego życia od nienawiści, ona jest jak wirus, paraliżujący wszelkie organy, budzący w nas obojętność. Gdy dojdzie do tego etapu, wirus przechodzi na kolejnego nosiciela.
Warto ukierunkować swoje uczucia ku czynieniu świata lepszym.

Jeśli będziesz słuchać wszystkich, żyć tak by im pasowało. Będziesz musiał też nauczyć się umierać tak by im nie przeszkadzać.

Łatwo w osądzie iskierkę nazwać pożarem i ogromny Jumbo jet pomylić z bocianem.
Nim osądy swe wszystkim ujawnimy, sprawdźmy czy przypadkiem na jawie a nie w śnie, mówimy.

Wartość przebytej drogi w życiu liczyć można w potknięciach na spacerze, im ich więcej, tym gorszy chodnik.

Nie znoszę tej dziwnej potrzeby poprawiania każdego zdania, które nie jest zgodne z własną ideologią. Nie wszystko trzeba zmieniać, czasami jeżeli coś wisi krzywo, to ma tak wisieć.
Życie to nie jest dyktando, tu nie trzeba słowo w słowo.

Perfekcją prostoty jest zmieścić najważniejsze w najmniejszym, najszybciej.

Jeśli wątpliwości potrafią odebrać wiarę. Jak potężna powinna być pewność?

Tak łatwo jest podjąć decyzję, nie znając jej wagi. Nasze błahe osądy, uśmiech czy grymas, słowo czy cisza. Dziś oznacza cenę, którą zapłacili nasi poprzednicy.

Daj sobie szanse, wybierz sercem. By twe milczenie, nie było głosem reszty.