Cisza wypełnia puste serce, jak grzmot za myślami wyrywa ze szczęścia. Prawdziwym mordercą jest ten, kto odbiera sens istnienia.

By zdobyć wiedzę poświęca się czas. dla zdobycia mądrości czas poświęci nas.

Siłą wiary jest krzesać tam gdzie inni utracili już płomień nadziei.

Życie nie szczędzi rozczarowań. Jeden się ugnie, drugi uniesie.

Istnieją ludzie, którzy potrafią z rzucanych pod nogi kłód, robić ognisko, są tacy, którzy się o nie potkną. Boję się tych, którzy udają, że ich nie widzą, ale najgorsze byłoby chyba zostać taką "czyjąś kłodą".

Nikt nigdy nie sięgnąłby kosmosu, gdyby nie nauczył się porzucać rzeczy, które dawniej niesamowicie przydatne, teraz zwyczajnie nam ciążą.

Mamy prawo do refleksji, ale nie należy się go domagać dopiero po krzywdzie.

Jeśli nie wyrwiesz z serca świeżo nabytego ziarna strachu, nadejdzie dzień, w którym jego korzenie zaczerpną z otchłani skrytych lęków.

To może zniszczyć.

Gniew to chyba jedyny na świecie zapalnik, paliwo, niepohamowana siła i efekt końcowy w jednym.

Przykry jest widok dwóch znających się od dawna ludzi, których relacje stały się chłodne, gdzie słowa miłości zastąpił brak szacunku i poniżenie. Znacznie bardziej smutne jest, gdy chodzi o własnych rodziców i znajdziesz całą masę wspomnień, gdzie sprawiają sobie przykrość i praktycznie żadnego wspomnienia z bliskością i czułością, a całą resztę próbuje sobie wmówić.
Trudno być innym, mając taki przykład i bardzo staram się traktować ich, jako wzór do nie naśladowania.

Czasem nawet plan doskonały ulec musi realiom życia. Pogodzić się z tym najtrudniej, gdy dotyczy mnie osobiście.

Kierunek życia poznajemy maszerując. Sprint kreuje jego kształt.

Czasami stopa dotyka gruntu, dopiero gdy dla innych sięgneliśmy dna.

Na początku pandemii bardzo brakowało maseczek, teraz wszyscy ich mają dość.