Każdy zwiędły liść jest ja niespełnione marzenie. Kiedyś zielone, pełne nadziei. Z czasem zbrązowiały i uschły. Trzymają się jeszcze gałązek ale niedługo spadną i znikną wśród innych opadłych liści - marzeń. Znikną... niespełnione.

Zniknąć w gęstwinie wijących się mrocznych korzeni i konarów, przykryć się kocem z mchu, głowę przytulić do poduszki z liści. Zamknąć oczy i słuchać tylko śpiewu ptaków. Stać się niewidzialną ...
Jak mała dziewczynka, schować się pod kołdrą i udawać, że tego wszystkiego nie ma, trudne decyzje i wszystkie problemy znikną.
Ale to niemożliwe ...

Ścieżki w lesie przypominają ludzki umysł. Wędrujesz drogą, niby prosto, ale ...
Po jednej stronie pokrzywione, upiorne sosny, jak straszydła wyciągają ramiona pełne mrocznych wizji. Po drugiej - białe piękne brzozy przypominają jasne, pełne nadziei marzenia.
Tylko czy umiemy przekonać umysł, wybrać dobrą ścieżkę, żeby nie zagłębić się w nieodpowiedni las?

Gałęzie drzew są jak rosnące ramiona nadziei i marzeń. Z biegiem czasu, niespełnione, tracą piękną korę i usychają ...
A czasami ktoś je odcina jednym gwałtownym ruchem ...