Myśli — Katarzyna Koziorowska

Najlepszy Drogowskaz? Twoje Serce. Jedynie Ono zna właściwą drogę do Raju.

Nie uciekaj przed Cieniem. Jego obecność w Twoim życiu oznacza, że kroku dotrzymuje Ci Światło.

Myśląc o Śmierci, wspominasz jednocześnie Życie. Rozmyślając o Życiu – nieodłącznie przypomina Ci się Śmierć.

Najtrudniejszą lekcją nie jest matematyka czy filozofia; najcięższym przedmiotem jest nauka człowieczeństwa.

Dzień, w którym się narodziłeś, jest najpiękniejszym dniem mojego życia. Całusy dla Męża.

Wewnętrzne demony boją się światła i ciepła. Rozpalmy ognisko w naszych sercach.

W ciągu mojego trzydziestoletniego dzieciństwa nauczyłam się jednego – nie warto być dorosłym.

Powinniśmy walczyć z o wiele groźniejszą pandemią, która trawi ludzi od pokoleń. Pandemią nienawiści, złości, grzechu, niewierności, nikczemności…

Nic dziwnego, że nie słychać szeptu cierpiących, skoro wciąż usiłujemy nawzajem się przekrzyczeć.

Zdarza się, że tak naprawdę kochamy wspomnienia, a nie konkretnych ludzi. To marzeń może nam brakować, a nie osób, dzięki którymi te marzenia powstały.

Czasem warto poczuć ból, aby zrozumieć, że wciąż tu jesteśmy.

Świat jest zakochany w nienawiści. Postarajmy się, aby była to miłość platoniczna.

Płacz pomaleńku, cichutko, aby nikt nie widział… Świat jest wystarczająco smutny bez Twoich łez.