Zanim wpadły na siebie
nasze spojrzenia,
nagle niczym śmierć:
Twoje, burzliwe jak
wczesnowiosenna nawałnica,
oraz moje, mroczne i odległe
niby półmetek nocy,
każdy dzień był ciężką zagadką,
której nigdy nie potrafiłam rozwiązać.

Teraz, gdy czarna perła jawy [...]

Chciałam zacząć
od epilogu,
ale zapomniałam, że wieczorem
wyssałam z kałamarza
ostatnią czarną perłę.
Pióro ktoś grzecznie skradł,
by nie pasło więcej
mojej ignorancji.

Jak teraz wyrazić kojący ból,
co szarpie różą [...]

Nie proszę,
abyś o świcie zapalał
na moich sennych wargach
poblask kryształowego pocałunku.

Nie proszę,
abyś zaopiekował się
różą mojego serca – bo czerwona
i z kolcami.

Nie proszę,
abyś budził mnie wieczorem
i zapraszał moją samotność
do białego tanga;
czarna krew wyschła
w delcie żył.

Nie proszę,
byś pamiętał, kiedy posmakowałam
po raz pierwszy
Twojej nieobecności,
kiedy moje marzenia
rzuciły się do ucieczki.

Nie proszę,
abyś kojarzył mi się
z codziennością,
z lśnieniem słonej duszy.

Nie [...]

Chciałabym napisać Ci
kolejny martwy wiersz, ale
aura nie jest przekonująca.

Chciałabym uświetnić Cię
w moich płochliwych, dzikich strofach,
ale życie śpieszy się
na pociąg, ostatni tej zimy.

Chciałabym zamienić się
na myśli [...]

Przychodzę do Ciebie
tym porzuconym, niewinnym wieczorem,
by zaznać skromnej pieszczoty
kielicha warg,
z którego sączyłabym
pomaleńku
posokę,
rozsiewaną przez świeżo malowany
zmierzch.

Przychodzę do Ciebie, [...]

Moja miłość jest tak mała,
że mieści się w kieszeni
jesiennego palta.
Jednocześnie taka duża,
że serce pęka w szwach.

Nie boję się jej skromnej siły.

Znów czekam, aż na horyzoncie
naszych sumień rozbłyśnie
ostatni kielich gwiazdy, [...]

Podążam za światełkiem,
które wręczyłeś mi
nieświadomie
z okazji mojej samotności,
co kocha bez ceregieli,
na przekór skrupułom.

Prowadzi mnie złota pieśń
Twojego szeptu,
którego nigdy nie poczuję
w swoich żyłach, [...]

Kiedy nasze dusze są wreszcie same,
ciała podają sobie
znamiona swej płci.

Kiedy głód pasie się
na tłustej łące pożądania,
Bóg udaje, że nie patrzy.

Kiedy zmęczone powieki
opadają
w przepaść, sól osiada [...]