Gdzie tak spieszysz mój kochany? Życie to właśnie droga, a jej koniec kiedyś wszyscy i tak osiągniemy.

Nie należy oczekiwać na dobre zdarzenia. One i tak się wydarzą. Nie należy spodziewać się złych rzeczy. One i tak się staną. Żyjmy tu i teraz, tą chwilą, która właśnie została nam dana.

Zdecydowanie za często największym naszym wrogiem jesteśmy my sami. Traktując siebie źle pozwalamy na to innym, przyjmując przez to coraz bardziej negatywny obraz samego siebie.

Czasami boimy się ciszy w której możemy znaleźć odpowiedź.

Czasami czuję się jak rozstrojona stacja nadawcza - ludzie odbierają sygnały, których nie wysyłam.

Najważniejsze to nauczyć się żyć z samym sobą - najpewniejszym towarzyszem całego życia.

Wystarczy kilka dni żeby się przywiązać, a potrzeba lat żeby odejść.

Chociaż człowiek wie, że pozna jeszcze niejedną osobę w życiu, odejście tych, którzy są czy utrata kontaktu tak bardzo boli. Tracąc to do czego się przyzwyczailiśmy, tracimy pewien grunt.

Nie opieraj swojego życia na drugim człowieku, by ten odchodząc nie zabrał go razem ze sobą.

Mama to piękne serce, które jest jak stacja benzynowa - otwarte 24h na dobę.