Chwilę temu, powoli narastająca cisza
budzi wszystko co beznamiętne.
Oziębłe fragmenty granatowego ciała
zwiastują nadejście pandemonium
bestialskiego proroctwa.
A właśnie wczoraj upadły twierdze
szarej nadziei na nadejście zakłamanego jutra.
I czyż można było ufać jej bezgranicznie ?

coś, co powinno nas odrzucać sprawia, że zwyczajnie odpuszczamy wszystko inne w pełni oddając się w ręce egzystencji a nie życia...