Zacznijmy to tak, jak zaczyna się baśń.
Pewnego razu, pewien pokoik, w pewnym kraju na planecie Ziemia, zamieszkał Królewicz.
Podarł gronostajowy płaszcz, kiedy uciekał przed smutkiem, koronę zgubił goniąc szczęście. A hasało ono jak błękitna gazela i nijak nie mógł go dogonić.
Samotny i zmęczony, osiadł w ludzkiej rodzinie. Jednak i tym razem nie zaznał szczęścia. Pod postacią bezbronnego dziecka nie był zdolny ochronić się przed każącą, ojcowską dłonią, toteż cierpiał za to śmiertelne ciało. Okazało się potem, iż nie był już zdolny do przeniesienia się. Podroż do owej dziewczynki była jego ostatnią podróżą. Był więc zmuszony trwać w tej niewinnej istocie, w jej słabym ciele, poszukując swego szczęścia. A ono było gdzieś, lecz cały czas umykało. Było jak kilkudniowy, [...]

Sama -
W pustym pokoju
Nie ma Cię przy mnie
Choć czuję Twą obecność …
Nachodzą mnie dziwne myśli
Jedna za drugą …
To taka wędrówka
Po moim umyśle
To błądzenie
W tej słabej duszy
To milczenie
Na Twoich ustach …
Pomocy!
Mam krzyczeć ?!
Czy lepiej słuchać ciszy ..?
Uratuj mnie …
I weź z tego świata
Wypełnij samotne noce
Spędzane w ciszy
Pod szalem gwiazd …
Wypełnij nieszczęsne dni
Te bez uśmiechu
Te wszystkie
Boję się samotności …
Więc proszę
Zostań ze mną …
I już nigdy nie pozwól mi
Być samej …

Nie możesz podejść
- Nogi Ci związali
I nie przytulisz mnie
- Związali również ręce
Nie pocałujesz mnie czule
- Bo plaster na ustach
Nawet na mnie nie spojrzysz
- Oczy Ci zabrali

Pokój.
W dwóch różnych kątach
Ty i Ja.

Nie mogę do Ciebie podejść
- Nogi są jak z waty
Nie mogę Cię przytulić
- Ręce mocno przybite
Nie mogę Cię pocałować
- Strachem związane usta
Nie mogę na Ciebie spojrzeć
- Bo w oczach tylko pustka

Tak bliscy
A daleko nam do Siebie

Tak wolni
Lecz związani na całe życie ...

ja... kiedy znajdę kogoś kogo lubię to.. Wiem, że z tą osoba chciałam zawsze śmiać się i żyć... tak myślałam do tej pory... ale, jeśli naprawdę będę z nią żyła, to, tak jak teraz, prawdopodobnie znajdą się dni, w których sprawie, ze będzie płakała... nie chce, żeby płakała, a jednak doprowadzę ją do łez...