Każdy z nas na coś czeka..
Roślina na wodę , a człowiek na człowieka
W tym oczekiwaniu utwierdza nas nadzieja
Nadzieja, która daję siłę
Która rany przeszłości zakleja..
Idąc przez życie często upadamy
Lecz nie straszne nam przeszkody
My się nie lękamy !
I choć tak zawzięcie dążymy do szczęścia
Są momenty gdy upadamy
Oddajemy hołd swym czynom
Krzycząc do Boga..
I nie wiedząc co jest tego przyczyną
Na granicy śmierci i życia
Po raz pierwszy nie płaczemy z ukrycia
Wiemy że nadszedł ten czas
Który nadejść miał
A wraz z nim pryska szczęścia czar..

Kiedyś Ci wszystko powiem
Jak bez Ciebie ciężko było
Gdy miałam wrażenie że życie we mnie zwątpiło
Gdy łza mój policzek tuliła
A ciemna chmura mroku moje serce okryła
Jak bardzo tęskniłam
I Cię potrzebowałam
Szkoda że za czasu Cię nie przejrzałam
Uniknęłabym bólu , cierpienia
Tych wszystkich chwil zwątpienia
Teraz co noc myślę o Tobie
Może los bajkę jeszcze o nas kiedyś opowie.

Wołam pomocy choć nikt mnie nie słyszy
W głowie wielka odchłań
A w środku serce z rozpaczy krzyczy.
Chce pomocy..
Choć nie chce jej szukać
Nie chcę nikomu na nowo zaufać
Nicość codzienności pochłonęła szczęście
Nadziei już nie ma
Płaczę w kącie i patrze jak me serce umiera
Stopniowo i powoli przestaje bić
Taki los człowieka , który nie ma dla kogo żyć.

Niczego sobie nie odmawiasz , mówisz " życie mamy jedno wiec traktujmy je jak dobra zabawę " ale bywają momenty gdy myślisz zupełnie odwrotnie .