ehh ... ty podła miłości i cóż ty ze mną uczyniłaś - jestem już tylko uczuciowym wrakiem, który osiadł na mieliźnie i do niczego już się nie nadaje, i na pewno już też w nową podróż nie popłynie ...

serce jest jak pole uprawne - kiedy zasiejemy w nim ziarno pierwszej miłości ono wrasta się tak głęboko, że później gdy okazuje się, iż było to ziarno chwastu mimo wszelkich starań nie można go jednak wyplenić, a jeśli się w końcu uda srece jest tak zniszczone jak wygląda pole po porządnej orce ...

nic tak nie potrafi zniszczyć serca i duszy
jak nieodwzajemniona miłość

człowiek pielgrzymując życie całe
krok za krokiem
wciąż do przodu
wciąż przed siebie
zdobywa kolejne doświadczenia
zostawiając w każdym miejscu
cząstkę siebie ...