Ewo...oby i dziękuje za ponowne po długiej nieobecności odwiedziny :)
Joasiu..jesteś niezawodna..też lubię Twoje wiersze, ale wybacz z braku czasu, bo ja zapracowana kobieta jestem... komentarzem sporadycznie bywam ;)
Sokrates nie przejmuj się tym zdejmowaniem fiszek, widocznie ktoś uczy się liczyć, może procenty się nie zgadzają ;)
Marku...pięknie dziękuję...też pozdrawiam Cię i pięknie i serdecznie ;)))

Trzymajcie się cieplutko, bo...zima idzie ;)

No nie skończyłam, a komentarz uciekł, co tu się dzieje...???

Katarzyno i Tobie kolejny raz.. za zatrzymanie nad moim tekstem dziękuję, i za tak miłą ocenę, bo nie zawsze sama czuję swoje wersy...i często zastanawiam się czy ich nie usunąć?

Gosiu...My to wiemy....a Oni..dzięki nam ;)))) dlatego miłość...przekracza granice niewyobrażalnego i dlatego pomimo wszystko...trwa...

Dziękuję Wam Wszystkim...:)

Dziękuję za Wasze komentarze...Dziewczynki.
Trochę mnie już znacie...czytając... i wiecie zarazem, że inaczej pisać nie potrafię...Nawet jeśli tekst nie jest poprawny, dobry...bo ja nie szukam przecież pięknych metafor, odniesień, chcę w prostych słowach wyrazić, to co w danej chwili czuję i myślę, cała reszta dla mnie jest mało istotna. Ale jeśli takie słowa do Was przemawiają, jest mi niezmiernie miło, bardzo...miło.
Jeszcze raz dziękuję i Wszystkich mocno i ciepło pozdrawiam ;)

Ten peron...już tylko na wyłączność... nawet do przetargu z PKP stanęłam, aby biletów więcej nie sprzedawali ;))))
A gdzie to Ty już dobrze Arturze wiesz ;) tylko jedna taka stacja...jest ;)))))

prze­cież miłość
nie spie­szy się...
nigdy

I zawsze przychodzi w porę ;) Piękny wiersz, aż się dziwię, że mi umknął ;)

Marku... a ja Tobie za to, że jesteś...pięknie dziękuję ;)))

Emilu...rozumiem, że te brawa to dla...mojego Anioła, za tę jego wyjątkową cierpliwość ;)))) bo mnie za to, że tak ładnie go czasami denerwuję... ni jak mi się nie należą ;))

Dziękuję i spokojnego wieczoru Panowie ;))

Dziewczynki baaardzo dziękuję :))

Yestem Tobie oczywiście też.....

Radosnego wieczoru....

A nigdy nie pisałam Anno inaczej, każdy mój wiersz to trzy minuty...chwila, impuls... Dlatego też nie zastanawiam się nad jego pięknem lirycznym :) bardziej myślę o tym, co moje serce...w danej chwili mnie samej takim ...słowem niesie.