Nie poddam się! Nie poddam!
Będę walczyć do końca!
Będę czekać!
Na chwile kiedy...

Usiądziemy przy wspólnym stole.
Wypijemy kawę. Na dzień dobry...
Poślemy uśmiech!
Spoglądając sobie namiętnie w oczy.

Ubrani nocną namiętnością. [...]

Czuję troskliwy powiew wiatru.
Na policzku.
Jakby wymarzony pocałunek!

Gaśnie słońce.
Delikatne ostatnie promienie...
Ogrzewają duszę!

Cwierkot wiosennego przebudzenia.
Upragnionej czułości...
Barwi kolorami serce!

Chcę uchwycić oczami ten dotyk.
Unoszacej się w powietrzu...
Spragnionej miłości!

Anna Grzywna Jesienna Mgła

Nie chcę umierać z żalu!
Że mi Ciebie skradną zazdrosne oczy...
Nie chcę się smucić!

Duszę mam przepełnioną nadzieją!
Radosne Twe oczy...
Czyżbyś mnie zauroczył?

Myślami błądzimy w przeszłości...
Teraźniejszość przeraża...
Ja snuję przyszłość ... [...]

Ciemna noc, głucho za oknem...
Słyszę bicie serca.
Przeraża mnie te myśl,
Że stracić Cię mogę!

Taka jestem niedoskonała...
Biedna.
Wypływałam na głebokie oceany...
By brać z życia szczęście.
Które nie było mi pisane!
[...]

Zasnąć nie mogę!
Wstaje już dzień...
Plącząc się myśli po głowie...
Czy jestem godna Ciebie?
Czy modli się ktoś, za mnie i za Ciebie?
Tu na ziemi i niebie!
Nie byłam Świętą!
I już się nie stanę...
Lecz wiem na pewno!
Kochać Cię pragnę!
[...]

Ty sprawiasz, że świat się śmieje...
Błyszczą oczy!
W pośpiechu oddaje Ci serce!
Podczas namiętnych spotkaniach, kołyszesz mi duszę.
Melodią dźwięków...

Ubóstwiam wspólną ciszę!
Z tęsknotą spoglądam na zegar...
Niech przyspieszy wskazówki!
Bym mogła znów cieszyć się Twoim pocałunkiem...
[...]

Nie wiem czy mogę powiedzieć.
Kocham Cię!
Serce bije mi mocniej, kiedy jesteś tuż obok..
Jeszcze się boję zaufać...
Oddać Ci duszę!
Tyle myśli kłębi się w głowie...

Chłonę Cię, Twój umysł!
Twoje ciało degustuję delikatnie...
Coraz bardziej niecierpliwa.
Chcę świtu pokazać twarz naszego czystego uczucia...

Tajemnicą okryte smakuje idealnie!
Niech oczy innych nam nie zazdroszczą...
Niech nie wchodzą w nasze życie
z paradą!
Gdy jesteś tuż obok, czuję się szczęśliwą kobietą...

Z dedykacją .........

Zapragnąłem miłości.
O której mowi tyle Bóg!
Głodna jestem Twojej miłości!
Twojej czystości!
W gwieździstym niebie...
Szukam odpowiedzi...
Ty jesteś zimny jak lód!

Patrzą na mnie, Twoje zimne oczy!
Przeraża mnie ten chłód!
Na ulicy wrażeń... [...]

Maluję pędzlem las złocisty.
Szybko mknie życie.
W pośpiechu jestem, by zdążyć.

Szumią drzewa.
Odpocznę, jeszcze zdążę.
A teraz trwam w tej pięknej ciszy.

Celebruję ten czas.
Kiedy nic nie muszę.
Deszcz szeleszczących liści.

Chodź ze mną, na chwilę choć zostań.
I poczuj, jak smakuje jesienny wiatr.

Wśród kwiatów ukrywam miłość.
Ubraną w kolory tego lata.
Kiedy promienie słońca
stroiły moje ciało.

W jesienne dni myślą wracam,
do chwili słonecznej,
barwiącą moją nagą duszę.
I westchnę ukradkiem.

Skryłam pod powieką
przed światem ten czas.
Ze strachu, że zazdrosne oczy
skradną mi cząstkę Ciebie,
którą nosze w sercu.

I to lato gorące lato, które trwa.

Nic nie napiszę o obłędnym smutku,
który tkliwie ugodził serce.
Mimo strachu otwarło ono drzwi.
I postradało swoje zmysły.

Nie będzie już cierpieć rogata dusza.
Bo tyle łez już uroniła.
Ona chce żyć w nieskończonej miłości.
Tańczyć wśród gwiazd krzycząc z radości.

Tych pragnień jest tak wiele.
Jednak trzeba w ciszy pokładać nadzieję.
Nie unosić się poklaskiem.
Ukradkiem zbierać konwalie.

Zapachem zieleni kusić los.
Ofiarować mu wszystko, co najlepsze.
Mimo codziennych trosk.
Nie przeklinać go nad wyraz.

Ukłonić się do jego stóp.
A któż to wie, co ofiaruje nam w darze.
Może chwilę zapomnienia i majowe konwalie.

Bezbronne dusze.
Spacerujące na ulicy wrażeń.
Błądzą oczami wśród zgiełku
pragnień.

To czas radości.
Tańczą płomienne tango.
Płyną za falą pragnień.

Odziani w niewinny płaszcz uczuć.
Zatrzymują wskazówki zegara.
Aby trwać w tej chwili.

Oddają sobie swoje tajemnice.
Skryte przed całym światem.
Smakują chwil rozkoszy jak wino.

Może i warto zapłakać.
Tylko ze szczęścia.
Kiedy serce westchnie do serca.

Może już pora skruszyć z serca kamień ?

Anna Grzywna

W dzikim błękicie jeziora
odkrywam przestrzeń.
Gwiazdozbiory życzeń- toczący się bezkońca film.
Trzeba tylko chcieć skoczyć.
I płynąć z falą.

W oddali słyszę jeszcze
melodię, którą nuci wiatr.
Uciekam wzrokiem od tłumu.
Ciszą koję umysł.
Czasem tylko przemknie,
dźwięk tęsknoty, za twoim głosem.

Tkliwie pocałunkami pieszczą ciało.
Myśli opłakały bolące serce.
Ulotne chwile.

Częstuje się twoim dotykiem.
Skrytym w pamięci.
Nosze w duszy motyle.

Bez smutku chce żyć.
Chwytać słońca blask.
Koić poranną rosą troski.
Otulać się gwieździstym płaszczem.

Gładzę dłonią półmroczne cienie.
Spragniona twojego wzroku.
Zatracam się w marzeniach.

Wirująca muzyka obiega przestrzeń.
Stygnę i płonę.
Na przekór ludziom wierzę w eden

Maluje dziś na niebie piórem dusze.
W bezkresnym błękicie chmur,
błąkają się oczy.
W swojej niemocy,
szukają jednego śladu dobroci.
Deszcz łez płynie po twarzy.
Mimo pragnień - wiatr snuje smutne witraże.

Czekać trzeba na niebieskie anioły.
Gubiące skrzydła gdzieś po drodze.
Z myślą o tej chwili rozkładam dłonie.