to myśli, uczucia, słowa,
to co niematerialne,
i co przekracza słowa,
lecz bardzo jest realne.

lecz wszystko to zanika,
gdy się otwiera wszechświat
i cię dotyka.

szła sobie żmija przez las
nagle usłyszała trzask

to ktoś na umyśle chory
wziął i złamał patyk spory

bowiem dojrzał tę gadzinę
w złą dla obu ich godzinę

wolno zbliża się do węża
cały się do czynu spręża [...]

to nie geny i natura
zgarbowały skórę gbura
lecz własna rodzinna kultura

chociaż tęgi rozum ma,
problem wciąż nie rozwiązany:
czy to on tak bardzo kocha?
czy tak bardzo jest kochany?

To jest śmieszna piosenka
To jest śmieszna piosenka
Oooooooo Stasiu co stał
Na czterech rękach
(bis)
A skąd cztery ręce
Staś miał w tej piosence
Ooooooooo nie zaśpiewam wam już
Ani słowa więcej
(bis)
Jeśli jednak chcecie
Wiedzieć trochę więcej
Tooooooo były jego
Mamy i taty ręce.

Raz chora koteczka leżała w łóżeczku
Więc przyszedł pan doktór - Jak się masz koteczko?
Źle bardzo - miauknęła koteczka ospale,
A serce doktora, co było ze stali,
Ruszyło po szynach, jak żółw ociężale.
Pan doktór się schylił, poprawił poduszki,
Do serca koteczki przyłożył swe uszko,
Osłuchał uważnie, wziął puls w obie dłonie
I głosem, co z trudem udawał ironię,
Rzekł: " Zrozumiesz kiedyś, ach koteczko ma,
Że wszystko nie jest takim jakim się wydaje..."
Tu wiersz zacytował poety polskiego,
Sławnego malarza, Stacha Witkacego.
Gdy skończył, odchrząknął, ukłonił się grzecznie
I popadł serdecznie w koteczki infekcję.

w cierpieniu duszy trwam
tracąc i ciała dobra
czy mnie choroba zmogła
czy ją wymogłem sam

niczego już nie pragnę
i w wątpliwości drżę
czy to ja śmierć wybrałem
czy śmierć wybrała mnie

natarł w tarle łotr jesiotra
lecz nie dotrwał bo się obtarł

jesiotr tarczki ostre ma
natarczywość łotra zna

więc po krótkiej ich utarczce
łotra niosą już na tarczy

Płyniemy łodzią z dziurami we dnie,
w nocy zaś śnimy mimowiednie
i choć nam czasem siebie brak
to spotykamy się we snach

na granicy między niebem a ziemią
białe postacie łapią ulatujące dusze

tak jak łapałaś motyle
żeby zostały z tobą przez chwilę
jeszcze przez chwilę...

kiedy boa woła woła
wół nie słyszy szeptu ciszy
gdy wół woła z wnętrza boa
nikt nie słyszy krzyku ciszy

A na małej wyspie Ivny
Słoń na Ivny,
Słoń na Ivny
Słoń chce
Słońce
Wytrąbić z morza
I może!

skrada się coś jak chmury cicho
a ty masz wzrok opuszczony
oczu zdziwionych nie podniesiesz szybko
na drodze leży pies zastrzelony

niebo jak dym z papierosa
ciemnieje, zasłania się
na twoich rzęsach zakwitła rosa
a niebo ku ziemi się gnie

to deszcz nadchodzi pierwsze krople
lecz dziwne padły tylko na psa
ulica brudna jest i okropna
te pierwsze krople to łza łza łza...