Kolejny fragment audio jest już dostępny

1. To nie człowiek posiada rzeczy, a rzeczy posiadają człowieka.

2. Odpuszczenie jest zjawiskiem emocjonalnym, oznacza brak emocjonalnej relacji. Nie odpuszczamy sobie czegoś lub kogoś, a samych siebie, którymi emocjonalnie jesteśmy w zetknięciu z danym obiektem.

3. Ludzie za bardzo wierzą w emocje, ponieważ nie są w stanie opierać swojego zachowania na poglądach, charakterze, doświadczeniu.

4. Ufać sobie i wierzyć we własne możliwości, to często robić rzeczy, bez zrozumienia powodów, dla których wykonuje się [...]

Finalnie, jedyne, do czego człowiek pozostaje przywiązany, wydaje się być i wyłącznie wyobrażeniem na temat samego siebie - niezależnie od jego charakteru, czy jest to obraz pozytywny, czy negatywny, w obu przypadkach rozstanie z tym wyobrażeniem, które przecież jest niczym więcej, jak utożsamieniem siebie z zespołem cech, czy sposobem reagowania i zachowania, dostarcza odczuć i wrażeń podobnych, jakie dostarcza utrata bliskiej osoby.

W gruncie rzeczy nie wydaje się możliwe, aby człowiek nie był zdolny do miłości. Nie [...]

Nie dziwię się, że przez lata promowano kilka modeli, czy wzorców, jeśli chodzi o artystę jako człowieka, czyli artystę, którego dotyka to samo, co człowieka: podatki, paragony, podwyżki paliwa.
Pierwszy obraz to oczywiście artysta biedak, także nie ma problemów z podatkiem, bo nie ma przychodu. Proste. Drugi obraz to obraz artysty odklejonego od realiów, czyli takiego człowieka, który nie ogarnia "bo jest artystą", jakby w ogóle bycie artystą miało stanowić jakąś wymówkę, czy usprawiedliwienie tego, że ktoś nie [...]

Ułaskawiłem w sobie perfidną naturę losu, której korzenie są dla mnie chwilą wytchnienia, której korzenie są dla mnie wyrwaną z kontekstu chwilą, której korzenie są dla mnie chwilą wyrwaną z rzeczywistości, zupełnie jak

wczoraj szedłem sobie obok starego płotu. Niegdyś ciemne deski bielały teraz od słońca i zdawały się trzeszczeć, chociaż nie wykonywały ruchu, ani nie sprawdzałem tego dotykiem; ich widok trzeszczał we mnie. Nie wiem jednak, czy trzask ten powodował ból, czy sprawił, że poczułem się bliżej boga, który łaskawie mówi do mnie, że wszystko dzieje się w sposób naturalny, a jedynym zadaniem człowieka tutaj, na tym padole ziemskim, jest zrozumieć naturę rzeczy, by wiedzieć, które przedmioty na biurku wyrzucić, które przestawić, na które patrzeć w sposób szczególnie czuły.

Rogi nad miastem, droga lub szosa. Radość za plecami, za plecami ciemność, para latarni świeci sobie, a ich stłumione światło to niewiele z tego, co ostatnio widzę.

Moje myśli mnie gubią i przez myśli gubię drogę. Coraz bardziej głodny, coraz bardziej chory na rzeczywistość, umieram od środka i żyję sobie po środku rzeczy, które kręcą się wokół we mnie, a to nic innego, jak rzeczywistość, a ten obrót to nic innego, jak koło fortuny.

Chciałbym powiedzieć, że jestem próżny i dumny, ale ostatnio to [...]

Percepcja społeczna jest jednym z systemów, który ogranicza rozwój jednostek. Akceptacja społeczna jest jednym z elementów, który leży w naturze człowieka. Niejako stanowi element, który wynika z naturalnej, oczywistej potrzeby przynależności. Jest to element charakterystyczny dla wielu osób. Okazuje się jednak, iż samoświadomość to nie tylko możliwość zrozumienia, jakie potrzeby człowiek posiada, ale również realnej oceny tego, na ile ich zaspokojenie staje się tym, co człowieka faktycznie rozwija. Szereg potrzeb, [...]

Wydaje nam się, iż jesteśmy jednostkami, iż posiadamy indywidualność. Iż wewnętrznie jesteśmy niepowtarzalni. Jednak tego rodzaju perspektywa jest złudna i jednocześnie dla ludzi charakterystyczna. Postrzeganie siebie jako jednostki, która posiada określone myśli, określone emocje, stany i rozpatrywanie tego w sensach indywidualizmu, czy z jego perspektywy jest zachowaniem dość zgubnym. Co więcej - człowiek zaczyna siebie ograniczać, chociażby przez to, iż obwiania siebie za takie, czy inne zachowanie, za te, czy inne [...]

- Wiesz, można sobie życzyć, aby życie było idealne. Można wierzyć, że życie będzie idealne, jeśli spełnimy określone zadania. Można wierzyć, że uda się stworzyć warunki idealne. Jednak jest to wiara próżna. Wiara, w której ukrywa się pewna prawda o człowieku, jego dążeniach i podejściu do życia: a mianowicie człowiek dąży do ideału w imię własnej wygody, w imię własnego lenistwa. Idealność łączy z łatwością realizacji celów, łatwością bycia, tak na prawdę brakiem przeciwności. Oznacza to jednak [...]

(...) budowanie pozytywnego wizerunku własnego ja powinno być elementem, który człowiek praktykuje każdego dnia, który pozwala mu utwierdzać się w przekonaniu, że działania, które podejmują, a które podyktowane są celami, są tymi słusznymi.
Tak samo jak samo budowanie pozytywnego wizerunku własnego ja, własnej osoby pozwala czerpać z pozytywnych emocji, pozwala te emocje wyzwalać, ale również pozwala na przestrzeń dla emocji negatywnych, które są nieuniknione, a które stanowią element życia, a z którymi człowiek [...]

W pewnym momencie człowiek może przyłapać się na tym, iż wierzy, że jasny cel który posiada sprawi, że wszelkie decyzje, które będzie podejmować, okażą się właściwymi.

Jednak ich właściwość to w zasadzie subiektywna ocena, której człowiek poddaje sam czyn oraz jego konsekwencje. Właściwości to ewentualny wpływ konsekwencji na człowieka, w dalszym jednak ciągu wpływ ten to kwestia subiektywna.

Obiektywny świat, czy jego obiektywna ocena jest tak samo trudna, co wąska i w zasadzie bardzo płynna, bo z czasem [...]

To idea, która powstała w 2017 roku. Powstała wtedy po pierwsze dlatego, iż sama nazwa "Bezczelność Bytu" była czymś, co w dziwny sposób, bardzo dogłębny i trudny do wysłowienia przez wiele lat, przypadła nawet nie do gustu, bo gust to kwestia niejednokrotnie nabyta lub wyuczona, ale nazwa trafiła głębiej. Poza te sfery, warstwy, osobowe przynależności myśli, w zniewoleniu których świat przeżyć staje się światem realnym, rzeczywistym i teraźniejszym, ale nazwa ta, w krótkim przebłysku objawiła mi, na wiele sposób, [...]

Przez długi czas myślałem, w sposób naiwny, życzeniowy, w sposób bardzo dziecięcy, że odkrywanie siebie, sięganie głębi swojego potencjału, głębi własnej osoby, a raczej istoty, czyli czegoś, co wykracza poza te kilka nawyków, które określa się mianem osobowości, to zjawisko pozytywne, ekscytujące, to zjawisko, które dostarcza szeregu pozytywnych odczuć.
Jednak sięganie głębszego potencjału, głębi własnego ja, to proces chujowy, gówniany i wcale nie jest przyjemny. W końcu człowiek, zanim dosięgnie swojego [...]

Wiele ludzi mentalnie umiera w wieku 25-30 lat, inni wtedy zaczynają prawdziwe życie.

Jeśli człowiek czegoś nie posiada, musi to zbudować. Jeśli ktoś nie posiadał poczucia własnej wartości, stanowczości, wewnętrznej siły, pewności siebie, jeśli nie miał możliwości tego zbudować, nie miał możliwości rozwijać tych cech w okresie dziecięcym, czy dojrzewania, musi rozpocząć budowę tych konstruktów w dorosłym życiu. To jego odpowiedzialność. Odpowiedzialność za dziecko, którym był, a które dorastało w [...]

Siła fizyczna nie ma takiego znaczenia, jak siła psychiczna. Początkowe trudności w wykonywaniu ćwiczeń ustępują miejsca przyzwyczajeniu, a ciało wykonuje szereg czynności automatycznie. Jednak, by nastąpił faktyczny rozwój tężyzny, trzeba wyjść poza automatyczność i machinalność samego wykonywania ruchów i zmusić ciało do ciągłego wysiłku. A to wymaga rozwoju siły psychicznej, wewnętrznej, hartu ducha, silnej woli, stanowczości, koncentracji.

Każdy dzień to lekcja, dzięki której zrozumieć można, na czym polega rozwój duchowy człowieka, w jaki sposób może czerpać wewnętrzną siłę oraz rozwijać ją. Każdy dzień to możliwości, to potencjał, to przeznaczenie. Każdy dzień kieruje nas ku lepszemu.