To smutne, że jedyna miłość, jaką ludzie najczęściej poznali, to miłość do drugiego człowieka. To smutne, że większość ludzi nigdy nie zaznała w swoim życiu pasji, że nigdy nie doświadczyła ogromu emocji, jakie dotyczą robienia jakiejś, konkretnej rzeczy. Nie doświadczyli stanu zakochania i poświęcenia dla konkretnej rzeczy, czynności. Że większość ludzi rekompensuje sobie brak pasji w życiu miłością romantyczną.

Jeśli jakaś myśl, czy sentencja nie posiada w sobie praktycznego pierwiastka, jest niczym więcej jak oderwaną od życia chwilą, westchnieniem marzyciela, spokojnym oddechem dziecka, które nie poznało jeszcze troski.

Praktyczne myśli są rzeczowe, zwięzłe i konkretne, bo takie komunikaty najlepiej poddają się procesom myślowym.

Wiele z rzeczy wewnętrznych człowiek musi rozwijać podobnie, jak tężyznę fizyczną. Mozolnie, dzień po dniu, dzięki regularnym ćwiczeniom może zbudować wiarę w siebie i swoje możliwości, pewność siebie, stanowczość, dyscyplinę.

W procesie tym istotną rolę odgrywa podświadomość, która jest rodzajem komunikacji i charakterze niewerbalnym, bardziej intuicyjnym.

Dlatego w pierwszej kolejności najważniejsze staje się nabycie umiejętności, którą jest kontrola nad umysłem, nad własnymi myślami.

Szczęście jest dla słabych, dla silnych i wytrwałych jest pasja, radość życia, poświęcenie, wyrzeczenia i świadomość własnej siły i możliwości. Dla wielu dążenie do szczęścia to usprawiedliwienie w odpuszczaniu sobie wyzwań.

Samotność, która ma faktyczną wartość, to odcięcie się od myśli, w których człowiek porównuje się do innych. Ta samotność to faktyczna konfrontacja z teraźniejszym ja, ale również możliwość prawdziwego rozwoju. Nie istnieje nic poza ja, celem, dążeniem i realizacją.

Chęć dominacji to pożądanie siły, która potrafi przezwyciężyć wszelkie przeciwności, wszelkie trudności.

Styl ma znaczenie we wszystkim, co człowiek robi, w szczególności w życiu.
To styl życia determinuje klasę człowieka i jakość życia.
To styl wpływa na jego rzemieślnicze umiejętności niezależnie od tego, w jakiej sferze życia porusza się.
A styl jest przede wszystkim kwestią podejścia oraz dążenia. To kulminacja dwojga sił, która z czasem staje się siłą napędową, źródłem energii, uzależnieniem.

Ludzie sporo mówią o miłości, bo wydaje się zjawiskiem niemalże metafizycznym, konstruktem, który ma działanie magiczne i za jego sprawą możliwe jest wybawienie od problemów, czy transformacja życia na głębszym poziomie. Dążenie do miłości, jej poszukiwanie staje się mitologicznym celem, potrzebą, pragnieniem, staje się nadrzędnym celem, od realizacji którego zależy wartość człowieka.

Człowiek tak wiele mówi i pisze o miłości, a jest tak wiele rzeczy i osób, których nie potrafi po prostu polubić.

Czasem nie ma lepszego źródła motywacji, niż porażka, upadek, potknięcie, pomyłka, zboczenie z obranego kursu.