jest większa
więc schylić się musi
lub unieść mnie
w górę
PRAWDA
gdy mówi
zagląda mi w oczy i widzę
jej uśmiech

...bo miłość
zaczyna

odłamki
już zbierać

i sklejać mnie
w kształtne naczynie

odżyję.

Słońce powoli zachodzi.
Jeszcze zapieje kogut.

Zdradził Judasz.
Zaparł się Piotr.

Spojrzeli i na mnie.
Odwróciłam wzrok.

„Jeszcze do Ciebie powrócę.
Jeszcze tak gorzko zapłaczę,
że przez łzy Ciebie zobaczę,
Chrystusie.”

nic o tym nie wiedząc
nie mówiąc ani słowa
zwyczajnie wyjrzał z jej oczu
jak przez okno domu
w którym jest Mu dobrze

W ciszy nocy
rozgwieżdżonej tysiącem gwiazd
przypisanych ludziom
płacz słyszę
to matka ziemia płacze rosą
wydając na wolność
owoc obumarłych ziaren
a w moje serce miłość wkłada
o zapachu kruszyny Chleba
i smaku gorzkich winogron

Gdy zasypiam
wiem, że ktoś cierpi,
ale wiem także,
że gdy będę cierpiał,
ich ogarnie sen -
a przecież
nie opuszczamy siebie,
jedynie przepływamy
inny odcinek
tej samej rzeki -
Ta świadomość łączy
i wspomaga,
sprawia,
że należymy do siebie.

Uśmiecham się do siebie
przyjaznym, czułym gestem
i myślą, że mnie kochasz
gdziekolwiek teraz jestem.

Uśmiecham się do jutra,
spoglądam ufnie wszędzie,
bo wiem, że tam też Jesteś
gdziekolwiek jutro będzie.

Można nauczyć się
spostrzegać
kamień na drodze,
łzę w oku,
drżenie rąk,
nadłamaną gałąź...
i pozostać wiernym
przyjaźni,
która nic nie ma
oprócz oczekiwania.

Bezradne
są dzisiaj ręce,
które pragną być dla Ciebie.

Bezradne myśli,
które wiedzą,
że mają do Ciebie należeć.

Bezradna obecność,
która ufa,
że nią rozjaśnisz czyjeś życie.

Bezradnie jestem
w Twoich rękach,
którym ufam i pozostanę.

Oto zorza gasi gwiazdy
I czerwienią barwi niebo,
A poranny wiatr przynosi
Rosę, która zwilża ziemię.

Z Jutrzni

leżeć w trawie,
pod dębem,
w sierpnia cieple błogim,
kiedy przekwita lato
i stygnie już ziemia.
Myśleć o rzeczach dobrych.
Robić to ,,z policzkiem na rozgrzanej ziemi”,
pod dachem z błękitu.
Potem zasnąć łapczywie
i doczekać świtu

Nic ci nie będzie oszczędzone.
Już ci niespodziewane skacze do gardła,
już cię odziera ze złudzeń jak ze skóry.

Wszystko nie jest możliwe.
Dostępne jest jedynie to i owo,
trochę i na chwilę, pokornie, krucho, niekoniecznie.

Nawrócenie, sakramenty, wieczność.
Reszta jest milczeniem
cichszym, niż chciał
Szekspir.

J. S. 4.03.06

,,Oto już mroki minęły,
Ziemia odradza się w blasku;
Umysł odzyskał swe siły,
Aby podążać ku dobru."

Z Jutrzni

Są ludzie, którzy wchodzą w nasze życie
i szybko z niego znikają.
Są ludzie, którzy sprawiają, że dusza nam tańczy.
Budzą w nas zrozumienie
szeptem swej mądrości.
Są ludzie, dzięki którym niebo jest piękniejsze,
Zaistnieją w naszym życiu przez chwile,
Pozostawią ślad w sercu.
I nigdy nie jesteśmy już tacy sami...

Ciebie wyrzucono.
Nic nie powiedziałeś.
Raziłeś w oczy, cierpiąc okrutnie.
Milcząc krzyczałeś.
Twój krzyk kluł zbyt boleśnie.
Poruszyłeś serce zziębnięte,
więc zamknięto Ci usta.
Niemo, lecz jak wymownie.
Nie dasz się zagłuszyć
i z kosza krzyczysz:
„Kocham bezinteresownie!"

MK Toruń, 02.02.2021