Koniec trwania... dziś zaczynam żyć, tak jak ja chcę, nie tak jak oczekują tego inni!
Czuję się jakby życie uciekało mi między palcami...wszyscy są zadowoleni...tylko nie ja!
MAM DOŚĆ!!! Niech inni zajmą się swoim życiem.

Śmiało, odejdź! Będę wmawiać sobie i całemu światu, że poradzę sobie bez Ciebie... Szukać czegoś co zastąpi mi Ciebie... Przez pierwsze dni czytać książki, aż trafię w nich na wątek miłosny...Sprzątać cały dom...aż znajdę głeboko schowane prezenty od Ciebie...Jeździć rowerem, biegać...aż dotrę do parku gdzie się poznaliśmy...Próbować pracować...aż przyjdzie klient o podobnym kolorze oczu...
Tak...Poradzę sobie bez Ciebie...

Jeśli sama nie jestem w stanie siebie zrozumieć, jak mogę tego oczekiwać od innych?

Każdego dnia zaraz po przebudzeniu patrzyłaś na telefon czy pisał, czekałaś jak głupia na jego telefon, każdego dnia robiłaś wszystko żeby mu się spodobać, kiedy spotkasz go przypadkiem...Ciągle jeździłaś rowerem w okolicach jego domu...chodziłaś tam, gdzie była szansa na spotkanie...
Tęskniłaś jak szalona, ale nigdy nie potrafiłaś się do tego przyznać, a kiedy spotkałaś go w końcu odwróciłaś się i pojechałaś bez słowa...jakbyś go nie znała... Co jest z Tobą do cholery nie tak?