Wytrąca powoli z równowagi fakt zanikania w przestrzeni. Oddalania się na ostatni plan świadomości. Pod iskrami łez ukryty głęboko czar dni, które już nie wrócą. Zwątpienie... Ukryte pod emocjami uczucia nie mogą już nigdy ujrzeć nieba. Nigdy nie wróci błękit chwil, nigdy nie wróci magia nocy. Choć my jesteśmy tacy różni, Nasze niebo jest takie samo. Tęsknię za ciepłem promieni słońca...
migotaniem gwiazd...
błyskawicami...
piorunami...
naszym postrzeganiem słowa 'razem'...

Zabłądziłam.
Wszystkie moje drogi okazały się niejasne.
Nie moje.
W tej bitwie zgubiłam siebie.
Zgubiłam Ciebie.
Zwątpiłam w nas.
Tak niewiele musiałam dać z siebie żeby uwierzyć.
Być.
Kleić.
Naprawiać.
Nie rozumiem mnie, więc jak Ty mógłbyś zrozumieć.
Tak dalekie stało się to nasze 'my'.
Tak niejasne.
Nie ostre.
Obce.
Dzisiaj wiem, że konsekwencje są zbyt wielkie.
Potrzebuję Ciebie.
Bo Ty - moje 'wszystko' odeszło.
Moje definicje straciły sens.
Moja miłość.
Powietrze...
Brakuje mi go, bo brakuje mi [...]

nie oszukasz chwili, nie oszukasz serca
ono więcej wie o Tobie niż Twój złożony wszechświat..

jest jednak iskra, która zmienia świat na lepsze,
nie wierzysz w lepszy dzień, bo zwątpić - to łatwiejsze.
`poddać się` to najlepsze określenie chwili,
gdy odchodzą nagle Ci którzy wciąż przy Tobie byli...

Jaskółczy śpiew zmysły me koi
do snu układa martwy szept
opadły jej skrzydła
jak każde słowo z Twoich ust
rzucone na wiatr