Gdy było mi smutno, uwielbiałam wpatrywać się w Twoje oczy, bo tylko one dawały mi nadzieje na lepsze jutro..

Czy to zbrodnia, że czasem bezskutecznie poszukujemy szczęścia?! Że czasem nasze poszukiwania kończą się klęską, bo zdarza nam się podejmować złe decyzje?! Że bezsilność, bierze kontrole nad naszym życiem?! Przecież mylenie się jest ludzką naturą... Może po prostu nie umiemy w pełni wykorzystać szans jakie daje nam los?! A może po prostu musimy z dumą przyjąć wszystkie ciosy zadane przez życie, by móc potem docenić nawet najmniejszy uśmiech, dotyk... Bo czasem tak mały, a zarazem duży gest, może nam dać to szczęście, którego tak bezradnie poszukujemy...