Przyszłam do Ciebie,
aby pokazać Ci jak mogę być piękna.
Te kolorowe liście,
które szumią i plączą się pod nogami
to ja.
Te pięknie śpiewające ptaki,
które jeszcze nie odleciały
to ja.
To piękne słońce, które resztą sił
pragnie ogrzać Twoje zimne dłonie
to ja.
I nawet ten wiatr,
który przynosi ciepły, jesienny powiew
to ja.
Zwolnij kroku na parkowej alejce.
Przystań. Posłuchaj.
Szelestu liści.
Śpiewu ptaków.
Szumu strumyka.
Popatrz na cudowne niebo,
na świecące słońce.
Na kolorowe liście
leżące niewinnie na ziemi.
To wszystko co Cię otacza
to ja. Natura.

Siedziała na ławce w parku. Wpatrywała się w zachód słońca. Rozmyślała.
Usiadł koło niej chłopak. Tak, na pewno był starszy. Brunet o niebieskich oczach - jej ideał, nie wierzyła, że istnieje. Bez słowa ją przytulił. Zszokowana wtuliła się w niego, po czym poszli na długi, romantyczny spacer. Szepty, czułe spojrzenia i delikatne pocałunki - to na co czekała wieczność...

... a potem zadzwonił budzik.

Sny. Obrazy rzeczywiste, jednak takie odległe...