Serce krwawi, potargane minionymi uczuciami,
zimną pustkę przeszywam drżącymi dłoniami,
w źrenicach otchłań, brak w nich odbicia Twojego,
spieczone wargi ponownie szukają muśnięcia miłego.

W duszy spękany mur powstały z szarości,
skóra wciąż błaga o dotyk pełen czułości,
w uszach tylko drażniąca cisza wiąże pętami,
umysł szaleje, nieukojony Twoimi szeptami.

Niczym żebrak błagam wyciągniętymi rękami [...]

Zastygłaś już na zawsze w moich źrenicach,
w moich oczach jednak tylko smutków garść,
uwielbiałem subtelny zapach skóry Twojej,
bo tylko szczęście pachniało właśnie tak.

Już nie wiem jaki aromat czułości ma miłość,
na dnie mej duszy schowam na zawsze swój żal,
wiatr rozwiał Twoje uczucia i spojrzenia troski,
deszcz zmył dotyków ślady, odeszły zapomniane w dal.

Moja dusza stłamszona sztyletem ostrych słów,
poranione bliznami serce, w zimnie uczuć przygasło,
gwiazdy swoim blaskiem nie kwitną dla mnie na niebie,
słońce za smutek utkany z chmur na zawsze już zaszło.
Jednak...
Wciąż pojawiasz się w moim oku i znikasz,
boś Ty, niczym łza...boleścią z niego spływasz.

~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
21.03.2021

Z mojego oka powoli spływa ostatnia zimna łza,
gdybyś w nią spojrzała, mogłabyś w niej dostrzec,
smutki malowane spojrzeniem samotnej duszy
i ból brakujących już dotyków naszych serc.

....a teraz.
Obok siebie spokojnie leżymy przez innych zapomniani,
gdzie głęboko w jałowej ziemi jesteśmy pochowani,
nad nami tylko bez oczu ruiny pomników aniołów wyblakłych,
z dala od raju, w miejscu kochanków wyklętych i upadłych.

Grzeszną miłością na wieki zostaliśmy skalani
skradaliśmy Bogu dla siebie tamtej bliskości czas,
zostały w mokrej od łez ziemi tylko dwa nagie szkielety,
nigdy nie będzie NAS tak jak byśmy tego chcieli, śmierć rozłączyła nas.

~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
21.02.2021

Gdy księżyc srebrem maluje aniołom skrzydła,
poświatą sennych wspomnień powieki Twoje barwiąc,
okryty peleryną ciemnej nocy do Ciebie przychodzę,
Twoje niespokojne dotąd sny cichym szeptem kojąc .

Warkoczem z gwiazd otulam Twoje zmęczone ciało,
bliskością uczuć otwarte rany serca zasklepiając,
schowam Cię już na zawsze w swych źrenic blasku
z głębin wspomnień, wszystkie te bolesne zabierając.

Na końcu drogi...
Słabnie mój oddech , senność niepostrzeżenie nadchodzi,
życie bez naszej bliskości to dla serca zbyt bolesne męki,
gdy światło duszy przygasa, w głowie mam tylko jedno marzenie...
W Twoim ostatnim spojrzeniu zgasnąć pragnę na wieki.

~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
13.02.2021

Wracam wciąż do Ciebie każdym dniem z przeszłości,
pośród być może wspomnień bolesnych i niechcianych,
chwilowym drżeniem powietrza wywołuje myśli niepokój,
znikam nieuchwytny w ciszy słów niewypowiedzianych.

Minionymi dotykami przyszłość naszą piszę,
poskładać nimi chcę Twoją strzaskaną duszę,
stąpając ostrożnie pośród cierni serca,
ukoić bliskością jego ogromny ból pragnę.

Bezlitośnie szeptem oplatam Twoje nieufne serce,
znów niegasnącą tęsknotą wnikam w poszarpaną duszę,
nie potrafię zniknąć na zawsze...nie zapomnij o mnie...
Odbiciem nadziei w głębi Twych oczu wciąż być muszę.

Inspirowane jakże drogą przeszłością.
~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
31.01.2021

Z okazji Wigilii i Świąt Bożego Narodzenia składam
wszystkim tu zaglądającym wszystkiego najlepszego
i samych najpiękniejszych uczuć niosących dobro.

Życzę Wam szczerze moi Drodzy — zdrowia i szczęścia
w całe Wasze przyszłe życie, strumieniem się wlewającego,
dni spokojem płynących w gronie najbliższych,
szacunkiem i zrozumieniem po brzegi wypełnionego.
Prawdziwej miłości i niepowtarzalnych uczuć życzliwości,
życzeń szczerych pośród najcieplejszymi ramionami,
by w chwilach, gdy do stołów zasiadać [...]

Pośród wspomnień, kurzem mijającego czasu okrytych
zmierzamy ku przyszłości przez innych zapomniani,
na krawędziach poranionych uczuć wciąż dryfujemy
wspólną przeszłością niczym pajęczyną na zawsze splątani.

Żyjąc obok siebie, obejmujemy wciąż zimną pustkę ramionami,
boleśnie o wspomnienia swoje wrażliwe serca obijając,
przyciągając siebie stęsknionym wzrokiem niepewnym
pośród łez samotności, nadziei dotykiem szukając.

Nie pozwólmy więcej by ucichła jedyna dla nas nadzieja,
osuszmy rosę rzęs, przecinając ciszę gorącymi oddechami.
Tęczę zapomnianych uczuć malujmy drżącymi wargami,
wplatając jej cudowne barwy, pomiędzy wspólnymi marzeniami.

~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
13.12.2020

Żyję jak chcę nie podlegając przyjętym schematom,
jestem i zawsze będę już tylko sobą,
nie żałuję żadnego dnia, ani uczynku swojego,
wiem, że tak miało być i chcę iść dalej raz obraną drogą.
Całą swoją przeszłość z nawiązką spłaciłem,
mogę niedręczony przeszłością spokojnie spać,
jestem w miejscu, gdzie nie jestem nikomu nic winien,
przeszłości wyrzutów sumienia nie muszę się już bać.

Zrzuciłem ograniczające dotąd mnie okowy,
jestem szczęśliwy i żyję, tak jak chcę.
Blisko siebie mam tylko wyjątkowe osoby,
które dały mi miłość, przyjaźń i cenią mnie.
Zamknąłem już na zawsze w swojej pamięci
niechciane okruchy przeszłości,
a wraz z nimi ludzi niewartych
mojego cennego czasu...tym bardziej miłości.

Z chaosu myśli wyrwane...

~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
05.12.2020

Przyznaję...nigdy nie byłem idealny.
W przeszłości niechcianej wciąż
wiele błędów świadomie popełniałem,
często sięgając w bólu mrocznego dna,
niewłaściwych wyborów dokonywałem.

Zawiodłem wielu ludzi, którzy mi zaufali
i we mnie swoje wielkie nadzieje pokładali,
lecz, nawet gdyby można było ponownie cofnąć czas
i wiedziałbym to wszystko, co wiem teraz,
znów jak kiedyś mógłbym te same osoby wspierać...

Nie chciałbym już niczego w swoim życiu zmieniać.

Z chaosu myśli powstałe...
~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
28.11.2020

Smutek znów maluje Twoje spojrzenie
zimnem swym chwyta serce-niespodziewany,
usiadł jak cień cicho obejmując Ciebie,
zupełnie przez nikogo niechciany.

Deszczem znów spłynęły Twoje źrenice
w potokach słów niechcianych,
upadasz bezsilnie na krawędziach umysłu
osamotnieniem chwil niezrozumianych.

Jeśli tylko bym mógł ...

Chciałbym skraść całe światło gwiazdom,
wyjątkowy blask Twoim smutnym oczom przywracając,
płynąc na szmaragdowych falach zaufania,
cichym szeptem ponownie w Tobie się rozgaszczając.

Tchnieniem nadziei Twój wielki smutek oswoić,
żal minionych chwil ciepłym dotykiem ugasić.
Z nieskalanych piór anielskich nadziei użyczyć
i niegasnącą jak ramieniem na zawsze otulić.
Dedyk.
~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
21.11.2020

Każdym kolejnym zaczynającym się dniem,
ubranym w błękit Twojego spojrzenia.
Każdą tęsknotą uczuciami w sercu pisaną,
gdy wspólne oddechy muska jedwab onieśmielenia.
Każdą cichą nocą blaskiem gwiazd szeptanych,
pośród czułych dotyków marzeniami malowanych.

Miłością,którą maluję ku wspólnej przyszłości ślad,
gdy ciepłem swoich ramion przysłaniam świat pełen wad.
Ostatnim muśnięciem złotego promienia słońca,
żegnającego dzień zaklętą purpurą,na horyzoncie końca.

Dedykacja sercem RღR
~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
12.11.2020

Iluzjami swoich nieodgadnionych umysłów
zostaliśmy oboje kiedyś stworzeni,
złudzeniami dawanymi sobie nawzajem
dotąd niepewni jutra wciąż żyjemy.

Przynajmniej jedno już teraz wiem...

Nie zranisz już więcej ufającego Ci kiedyś serca
i nie skrzywdzisz nawet w najgłębszym śnie,
skoro tak na prawdę nigdy do samego końca
nie dane Ci było poznać tego co chowam
w mojej duszy na jej samym dnie.

...z chaosu myśli wyrwane.

~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
13.11.2020

Jeśli tylko bym chciał, mógłbym zawładnąć
i zdobyć, to czego tylko zapragnę i chcę,
byłabyś już zawsze na wyciągnięcie ręki,
zdobyłbym Twą duszę i serce, ujarzmiając Cię .
Oddałbym z nawiązką wszystko to,
co tak bardzo wtedy bolało mnie...
Ciszę zimnych uczuć, puste ramiona,
samotne noce i bez Ciebie dnie.

Jednak to ode mnie samego zależy
jakimi teraz podążę ścieżkami,
czy moje życie i uczucia wciąż będą
okryte przeszłości pęt sieciami.
Jestem już tu, gdzie nie dosięgnie mnie Twoje zło
z szarego betonu wspomnień wzniosłem mur,
nie czuję już nic, nie wpuszczę Cię do serca więcej
wyznaczył na zawsze granicę, mój ogromny ból.

~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
08.11.2020