Od wilczej bestii wyzywają mnie.
Odgryzłem własne łapy, byś myślał, że masz jakiś szansę, gdy spotkamy się.
Opary posoki otaczają mnie, dlatego czy to w dzień, czy w nocy czujesz swój koniec, przy mnie, nawet jeśli nie widzisz mnie.
A gdy już zauważysz, że skąpany we własnej krwi zostałeś, z czułych objęcia mych szczęk oddam, pod opiekuńcze skrzydła mrocznej kostuch twe ciało by w pył się rozwijało, ale twoją duszę wraz z krwią całą, wysę ja sam byś tak jak ja przeklętą bestią został i mógł rozkoszować się w moim bólu i mej rozpaczy razem ze mną i innymi przeklętymi psami w miejscu, które nawet szatan, że swoją armią omija z dala, bo nieważne czy to przed mym obliczem dostojnik, czy prostak stanie przymnie, bezbroną ofiarą zostanie.

a żal za wielki był i ostrą miał krawędź plecy zbyt ludzkie marne by przetrzymać, krew tak chętnie wypływa bez smutku .

Tylko wspaniałe i niezwykłym istotom grozi wyginięcie a człowiek jest taką wredną bestią że przetrwał nawet koniec świata a- więc patrz ja jestem tobą a ty jesteś mną za akceptowaliście to ja jestem wami wy jesteście mną

Na końcu mej podróży czeka raj a w nim niebieski kwiat co kwitnie naj piękniej przy blasku księżyca już czuje jego woń która przenika moje ciało i dusze to jest i byłe i będzie tego warte mam tylko nadzieje że zanim księżyc zajdzie za horyzont dojdę do kwiecia i zdążę się nacieszyć jego blaskiem które się rozwija tylko po to aby zwiędnąć i zniknąć