Legendy są mitami, mity są legendami, niektóre z nich są prawdziwe inne wymyślone, a jeszcze inne półprawdą. To co usłyszysz może być każdym z tych trzech wystarczy że dasz się porwać wyobraźni.
Istniało Plemię Indian - było znane z wolności, szacunku do natury i zwierząt. Nikt nie był ważniejszy, mimo iż był wódz, szaman.
Więź jedności była dla nich azylem wokół którego stworzyli ołtarz rodzinnych wspomnień. Uważani przez ludność dzikusami i nieokiełznanymi siłami byli ostatnim plemieniem który kontynuował swoje tradycje. Nie jeden raz próbowano ich okiełznać, zamknąć w swoim świecie, dlatego ich domem stały się wędrówki i ubogi styl życia.
Jednak siłę którą mieli w sobie oszlifowali niczym diament, siłę której nie da się kupić ani w żaden sposób nabyć - wolność, bo o nie mówię - była w ich żyłach niczym sacrum nieosiągalne dla innych.
Z czasem ludność dała im nazwę Nieustraszeni i z szacunkiem i godnością za ich wytrwałość pozwoliła im żyć według swoich korzeni.

Była piękna gwieździsta noc, księżyc oświetlał każdą ścieżkę w parku. W tę noc na ławce siedziało serce smutne i przytłoczone. W między czasie spacerował umysł i z oddali zobaczył płaczące serce. Postanowił podejść i zapytać co się stało.
Serce odpowiedziało: "bo Ty rozum nie pozwalasz mi na nic, nie mogę kochać ani marzyć".
- Rozum odparł: "ale to dla naszego dobra, nie widzisz ile miłość wyrządziła nam krzywd?"
-Serce na to: " wiem ale ja inaczej nie potrafię funkcjonować".
Nagle rozum usiadł obok serca, przytulił je i powiedział : " wiesz co jest w tym najpiękniejsze - że ja bez Ciebie nie potrafię żyć".