"Prawda to mgła, w której jedni widzą hufce niebieskie, a inni latającego słonia."

»Spryciarz z Londynu« jest powieścią spoza serii »Świat Dysku«, z którą Terry Pratchett jest chyba najbardziej kojarzony. Wydawałoby się zatem, że w tej powieści będziemy stąpać twardo po ziemi, a nie po dysku umieszczonym na grzbietach czterech słoni. Autor przenosi nas do wiktoriańskiego Londynu. Spotykamy postacie historyczne Karola Dickensa, który ciągle notuje pomysły na nowe historie oraz Roberta Peela i Benjamina Disraelego, późniejszych premierów Wielkiej Brytanii, Josepha Bazalgettego, który przebudował londyńską kanalizację, a także królową Wiktorię i jej małżonka. Jednak to stąpanie nie jest aż takie twarde, mimo, że powieść jest osadzona w realiach historycznych, czyta się ją jak baśń:
1. Być może za sprawą oprawy graficznej [...]

Z nosem w książce dostaję się poza horyzont, znikam w Trójkącie Bermudzkim pomiędzy kanapą, krzesłem i fotelem, z premedytacją wypadam za burtę, żeby się topić, albo... zmienić w syrenę.

"Wybuduję dom. Na odludziu. [...] Wybuduję go w całości z drewna. Mam już dosyć zimnych murów. Będzie miał największe okna, jakie tylko się da. I nigdzie nie postawię ogrodzenia. A w środku urządzę go tak, by przypominał bibliotekę. Po prostu będę w spokoju żył i czytał książki. I palił w piecu, żeby wreszcie było ciepło."

Powieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami i postacią bandyty ZSRR. Siergiej Madujew, tytułowy Czerwoniec, w swoim dorosłym życiu przebywał poza murami więzienia jedynie przez siedemnaście miesięcy. Spodziewałam się więc raczej lektury psychologicznej niż akcji. Natomiast większa część książki dotyczy okresu po jednej z ucieczek, okresu włamań i rabunków. Było to zdziwienie, ale nie rozczarowanie, ponieważ akcja rozwija się szybko i naprawdę z zaciekawieniem się czyta. Każdy napad [...]