Musze zrobić do cholery coś ze swoim życiem. Wstać,wziąć się w garść i iść dalej.Mam dość siedzenia ciągle w tym dołku,chciałabym w końcu coś osiągnąć ,mieć choć raz udany dzień,miesiąc,rok. Pragnę spełnić jedno marzenie,jedno małe marzenie by choć przez chwile poczuć odrobinę szczęścia. Tylko dlaczego nie robię nic w tym kierunku?Pytam się czemu wciąż brak mi tej pieprzonej odwagi by podjąć jakikolwiek krok ,który pozwoliłby mi znaleźć to czego szukam.Utknęłam w jednym miejscu,zatrzymałam się w czasie,szukam siebie,gubię się cały czas na każdej drodze ,którą rzuca mi pod nogi los.Gdy już coś się uda,po chwili musi runąć jak mur.A może tak własnie ma być?Co jeśli każda rzecz ,nawet niepowodzenie będzie miało znaczenie w moim życiu?Przeszłość buduje ze zdarzeń cała historie,która ułoży się w jedna wielka całość a każda nawet najmniejsza rzecz będzie miała wpływ na resztę.

Nawet nie wiesz,ale przyprawiasz mnie o dreszcze,sprawiasz że się uśmiecham i potęgujesz ból.

Niektórzy ludzie zbyt dużo myślą. Niektórzy nie myślą prawie wcale.Ale to ci którzy myślą bardziej popełniają więcej błędów.